Με την κλιμάκωση του αγώνα, το συντονισμό και την αλληλεγγύη!

Η Αριστερή Συσπείρωση εκφράζει την ολόπλευρη υποστήριξη και αλληλεγγύη στις απεργιακές κινητοποιήσεις των εργαζομένων στα μέσα σταθερής τροχιάς και σε κάθε εργαζόμενο που παλεύει για το ψωμί και την αξιοπρέπεια του. Η τρόικα εσωτερικού ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, πρέπει να πάρει πόδι από τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τη νεολαία.

Η δολοφονική κυβερνητική πολιτική δεν έχει κανένα όριο. Στοχεύει τα μεροκάματα, τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, την κατάργηση του κοινωνικού κράτους, κάθε λαϊκή κατάκτηση κάθε κοινωνικό δικαίωμα.

Με τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ σε διατεταγμένη υπηρεσία προσπαθεί να στρέψει την κοινωνία ενάντια στους απεργούς. Είναι μια μάχη που δεν πρέπει να την κερδίσουν. Ο αγώνας των απεργών είναι και αγώνας όλης της κοινωνίας, είναι αγώνας κάθε εργαζόμενου.

Σαν σήμερα, πριν από 22 χρόνια (8 Ιανουαρίου 1991) δολοφονήθηκε από μέλη της ΟΝΝΕΔ, ο μαθηματικός Νίκος Τεμπονέρας,  σε σχολείο της Πάτρας που βρισκόταν υπό κατάληψη. Ο Νίκος Τεμπονέρας ήταν εκπαιδευτικός, μέλος του Εργατικού Αντιιμπεριαλιστικού Μετώπου (ΕΑΜ) και είχε ενεργή δράση στις κινητοποιήσεις που είχαν ξεσπάσει τότε ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης με αιχμή τις προσπάθειες για επιστροφή σε ένα μοντέλο όμοιο με αυτό της περιόδου της χούντας.

Αποκορύφωμα της επίθεσης στην εκπαίδευση είχε αποτελέσει το αντιδραστικό νομοσχέδιο Κοντογιαννόπουλου, τότε υπουργού παιδείας της ΝΔ και μετέπειτα βουλευτή του ΠΑΣΟΚ. Το νομοσχέδιο αυτό προέβλεπε πειθαρχικά με ποινολόγια διαγωγής, ποδιές, κατάργηση των συλλογικών οργάνων των μαθητών, μείωση των αργιών, εισαγωγή εξεταστικής περιόδου στις δυο τελευταίες τάξεις του δημοτικού, υποχρεωτικό εκκλησιασμό κ.α., θυμίζοντας το μοντέλο λειτουργίας των σχολείων την περίοδο της χούντας. Όμως, αυτό το νομοσχέδιο θα έφερνε ριζικές αλλαγές και στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Μερικές από τις σημαντικότερες αλλαγές ήταν η κατάργηση της δωρεάν διανομής συγγραμμάτων, η εντατικοποίηση των ρυθμών σπουδών, η κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, καθώς και η κατάργηση της φοιτητικής συμμετοχής στα όργανα συνδιοίκησης. Διατάξεις οι οποίες περιλαμβάνονται και στο νομοσχέδιο Διαμαντοπούλου-Αρβανιτόπουλου για την τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Η Αριστερή Συσπείρωση καταγγέλλει τη σχεδιασμένη εισβολή των αστυνομικών δυνάμεων στην ΑΣΟΕΕ την Παρασκευή 28/12 και την καταπάτηση του Πανεπιστημιακού Ασύλου.

Με πρόσχημα την καταπολέμηση δήθεν του παραεμπορίου και ύστερα από «ανώνυμη καταγγελία», οι κατασταλτικές δυνάμεις, με την κάλυψη και συμμετοχή των πρυτανικών αρχών εισέβαλαν στο πανεπιστήμιο, προχώρησαν σε συλλήψεις 16 μεταναστών μικροπωλητών και με δικαιολογία ότι χώροι του πανεπιστημίου χρησιμοποιούνται ως αποθήκες παράνομου εμπορίου, παραβίασαν το άσυλο και εισέβαλαν σε χώρους φοιτητικών συλλογικοτήτων της σχολής.

Ο σχεδιασμός της επιδρομής σε χρόνο απουσίας των φοιτητών από τη σχολή, η παρουσία εισαγγελέα και η συμμετοχή στην «επιχείρηση» όλου του φάσματος των κατασταλτικών δυνάμεων (ΜΑΤ, ΔΙΑΣ, ΔΕΛΤΑ, σπουδαστικού Ασφάλειας, αντιτρομοκρατικής κλπ) δείχνουν ότι προφανής στόχος δεν ήταν το κυνήγι του παραεμπορίου, αλλά το ίδιο το πανεπιστημιακό άσυλο και ακόμα περισσότερο η επιδρομή σε χώρους φοιτητικών συλλογικοτήτων.

*Το παρακάτω συλλογικό κείμενο αποτελεί παρέμβαση συνδικαλιστών, μελών της Αριστερής Συσπείρωσης, στην Παναττική Συνέλευση του Συντονισμού Πρωτοβάθμιων Σωματείων που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 9 Δεκέμβρη 2012 στην Αθήνα.

Το τελευταίο διάστημα ο δημόσιος λόγος κατακλύζεται από ομολογίες κυβερνητικών στελεχών του στελεχών του ΔΝΤ και που αποδεικνύουν ότι η είσοδος της Ελλάδας στο Μηχανισμό Στήριξης της Τρόικα ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ και η επιβολή της πολιτικής των Μνημονίων δεν ήταν μονόδρομος, αλλά ταξική επιλογή των κυβερνήσεων Παπανδρέου-Παπαδήμου-Σαμαρά. Στο φόντο αυτών των αντιφάσεων και μέσα από την επιβεβαίωση των προγραμματικών θέσεων της ευρύτερης ριζοσπαστικής αριστεράς, σημαντικό τμήμα του λαού αρχίζει να αντιλαμβάνεται ότι η ραγδαία επιδείνωση της θέσης του δεν αποτελεί έκτακτη, αλλά πάγια διαδικασία. Ο ψευδής ιδεολογικός εκβιασμός € ή χάος, αντικαθίσταται από την αμείλικτη πραγματικότητα του κοινωνικού χάους με €.

Γνωρίζουμε ότι για το 2011, 2,3 εκατομύρια άνθρωποι στην Ελλάδα, ποσοστό 21,4% διαθέτει ετήσιο ατομικό εισόδημα μικρότερο από 6.591 € και χαρακτηρίζεται επίσημα «σε κίνδυνο φτώχειας».

Γνωρίζουμε ότι το 2010 η ελληνική κυβέρνηση διάλεξε να προστατεύσει τα ευρωπαϊκά επενδυτικά κεφάλαια από τον κίνδυνο έκθεσής του στο ελληνικό χρέος, έναντι της πτώχευσης του ελληνικού λαού και των εργαζομένων.

Γνωρίζουμε ότι οι κυβερνήσεις Καραμανλή-Παπανδρέου-Παπαδήμου την περίοδο 2008-2011, έδωσαν με τη μορφή ανακεφαλαιοποιήσεων, κρατικών εγγυήσεων ή καταθέσεων 168 δισ. € στις τράπεζες, εις βάρος της κάλυψης στοιχειωδών κοινωνικών αναγκών. Το ποσό αυτό αντιστοιχεί στο 66% του ετήσιου ελληνικού ΑΕΠ, ενώ ο Μ.Ο. της ΕΕ-27 είναι 37% και της Γερμανίας 24,8%.