Όλοι στο συλλαλητήριο των εργατικών σωματείων, συνδικάτων και φορέων το Σαββάτο 06/09, στις 17:30, στην πλατεία ΧΑΝΘ, στην Θεσσαλονίκη!
Η φετινή ΔΕΘ πραγματοποιείται σε μια συγκυρία όπου η επίθεση τους κεφαλαίου και των εκφραστών του, στους εργαζόμενους και την νεολαία παίρνει την πιο άγρια μορφή της. Συλλογικά κεκτημένα χρόνων, του εργατικού κινήματος καταστρατηγούνται, οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι και οι περιφερειακές συγκρούσεις για την αναδιάταξη των ισορροπιών στην ιμπεριαλιστική αλυσίδα οξύνονται, ενώ η επίθεση στους φοιτητές και την νεολαία και η αναδιάρθρωση του εκπαιδευτικού μηχανισμού προχώρα με γοργούς ρυθμούς. Πάνω σε αυτά τα ζητήματα, τα οποία βρίσκονται ψηλά στην ατζέντα της ελληνικής αστικής τάξης και συντελούν στην πλήρη ευθυγράμμιση της χώρας με τις επιταγές του διεθνούς κεφαλαίου και των αστικών τάξεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα κινηθούν και οι εξαγγελίες του πρωθυπουργού στην 89η ΔΕΘ, επιχειρώντας παράλληλα να ρίξουν «σταχτή στα ματιά» του λαού και των εργαζόμενων με νέες δήθεν κοινωνικές παροχές για την ελάφρυνση του κόστους ζωής.
Παράλληλα οι εργαζόμενοι έχουν δει τα τελευταία χρόνια να μειώνεται ο πραγματικός τους μισθός πάνω στην αύξηση των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων. Την ίδια στιγμή στην Ελλάδα η αύξηση του αποπληθωριστή ΑΕΠ προέρχεται από την αύξηση των κερδών των ομίλων, διαμορφώνοντας έτσι και την αύξηση των τιμών σε όλα τα καταστήματα! Είναι πραγματικός εμπαιγμός και κοροϊδία από την κυβέρνηση να μιλά για «κοινωνικές παροχές» και για ενίσχυση των εργαζόμενων, την ίδια στιγμή που πριν λίγες μέρες φέρνει σε διαβούλευση το νέο αντεργατικό «τερατούργημα» της Κεραμέως.
Η διάλυση του 8ωρού εργασίας, το οποίο από βασικό αίτημα και ιστορικό κεκτημένο του εργατικού κινήματος εδώ και σχεδόν 2 αιώνες, επιχειρούν να το στείλουν οριστικά στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, ως κάτι το ξεπερασμένο, είναι η βασική πτυχή του νομοσχέδιου, η οποία βρίσκει ελεύθερο έδαφος που έχει δημιουργηθεί από την συνολική αντεργατική πολιτική που ακολουθούν όλες οι κυβερνήσεις και ευθυγραμμίζεται με τις οδηγίες της Ε.Ε. Μάλιστα το νέο νομοσχέδιο δεν μένει εκεί αλλά πηγαίνει ακόμα ένα βήμα παραπέρα καθώς επίσης περιλαμβάνει την εδραίωση του 13ώρου εργασίας και του 7ημέρου ενώ καθιστά την υπερωριακή απασχόληση υποχρεωτική, αφήνοντας έτσι τους εργαζομένους έρμαια στις ορέξεις της εργοδοσίας. Παράλληλα περιλαμβάνει την περαιτέρω κατάτμηση της αδείας του εργαζόμενου, τις fast track απολύσεις δίχως αποζημίωση για την οποία ο εργαζόμενος θα ενημερώνεται μέσω μηνύματος, ενώ δίνεται η δυνατότητα εργασίας πέραν των 48 ωρών εβδομαδιαίως ακόμα και έως 67 ή 72 ώρες με την σύμφωνη γνώμη του εργαζόμενου, η οποία τεχνηέντως αναφέρεται ως «εθελούσια εξαίρεση».
Συντελείται η πλήρης διάλυση-ελαστικοποίηση του εργάσιμου χρόνου ενώ ακόμα παραπάνω ο χώρος εργασίας μετατρέπεται σε κέντρο της ζωής του εργαζόμενου. Στην ουσία, δε ρυθμίζεται ο χρόνος εργασίας αλλά ο χρόνος μη εργασίας, ο λεγόμενος χρόνος ανάπαυσης. Οι προηγούμενες κυβερνήσεις συνέβαλλαν σε αυτόν τον νόμο με την διάλυση των Συλλογικών Συμβάσεων, με την κατάργηση της κυριακάτικης αργία, με το χτύπημα στην απεργία και την ποινικοποίηση της. Οι εργαζόμενοι έχουν πείρα και δεν πρόκειται να επιτρέψουν σε νέους ή παλιούς διαχειριστές της κρίσης να εμφανιστούν στο προσκήνιο.
Με περίσσιο λοιπόν θράσος η κυβέρνηση παρουσιάζει το συγκεκριμένο νομοσχέδιο ως «προστασία» των εργαζομένων ενώ μιλάει για κοινωνικές παροχές λόγω υπέρογκου πρωτογενούς πλεονάσματος. Οι εργαζόμενοι γνωρίζουν καλά πως προκύπτουν τα πλεονάσματα στον κρατικό προϋπολογισμό. Είναι χρήματα που προέρχονται από την καταλήστευση του λαϊκού εισοδήματος , από την εντεινόμενη ακρίβεια των βασικών αγαθών, τους πετσοκομμένους μισθούς, την υπερφορορολόγηση και το ξεπούλημα της δημόσιας περιούσιας, για να θησαυρίζουν επιμέρους μερίδες της αστικής τάξης και του κεφαλαίου. Στο παραπάνω περιλαμβάνεται και η ίδρυση των πρώτων ιδιωτικών πανεπιστημίων που διαφημίζει τόσο πολύ η κυβέρνηση, ξεπουλώντας την δημόσια δωρεάν εκπαίδευση, και δημιουργώντας ένα νέο πεδίο καπιταλιστικής εκμετάλλευσης οπού αναλόγως της οικονομικής δυνατότητας θα μπορεί κάποιος να αγοράζει ένα τίτλο σπουδών υψηλότερης ή χαμηλότερης εργασιακής προοπτικής. Δημιουργείται έτσι μια βαθιά ταξική διάκριση στην πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση που μέσω όλων των αντιδραστικών νομοθετημάτων των τελευταίων χρόνων έχει γίνει «όνειρο θερινής νυκτός» για τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών. Μάλιστα τα τελευταία αν καταφέρουν να υπερβούν το αντιδραστικό μέτρο της ΕΒΕ και να μπουν στο δημόσιο πανεπιστήμιο πλέον θα τεθούν αντιμέτωπα με το υπέρογκο κόστος ζωής, την περεταίρω εντατικοποίηση της εκπαίδευσης, τις διαγραφές και τις ανύπαρκτες υποδομές λόγω της μείωσης της κρατικής χρηματοδότησης. Ειδάλλως, είτε θα αποτελέσουν πρώτης τάξεως πελατεία για τα ιδιωτικά ΑΕΙ, είτε θα εισαχθούν από πολύ μικρή ηλικία στην αγορά εργασίας σε πολύ χαμηλές θέσεις στον κοινωνικό καταμερισμό, εγκολπώνοντας όλα τα αντιδραστικά αφηγήματα που προωθούν κυβέρνηση και εργοδότες.
Ποιες παροχές λοιπόν θα εξαγγείλει ο Μητσοτάκης; Τα πενιχρά επιδόματα που προτάσσει ως λύση απέναντι στην ακρίβεια και τον πληθωρισμό, ενώ οι μισθοί παραμένουν καθηλωμένοι σε πολύ χαμηλά επίπεδα; Τις ανύπαρκτες φοροελαφρύνσεις στους μισθωτούς που δεν έχουν καμία πραγματική επίπτωση στη τσέπη τους;
Οι δήθεν αυτές παροχές είναι χρήματα που πρέπει να δοθούν, με στόχο να εξομαλυνθεί η κοινωνική δυσαρέσκεια απέναντι στην κυβέρνηση, η οποία εντείνεται και αποτυπώνεται πλέον και στις σχετικές δημοσκοπήσεις. Είναι άλλη μια προσπάθεια εξαγοράς της κοινωνικής συνείδησης και νομιμοποίησης της κυβερνητικής πολιτικής, πλάι σε αυτή της κατασπατάλησης των κοινοτικών πόρων. Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση συνεχίζει και σπαταλάει πάω από το 3% του ΑΕΠ της χώρας σε πολεμικούς εξοπλισμούς με στόχο τα επόμενα χρόνια να φτάσει σε μεγαλύτερα νούμερα! Δεν πρέπει να υπάρχει καμία αυταπάτη, ότι το μεγαλύτερο μέρος του πλεονάσματος θα συνεχίσει να διατίθεται, σε πλήρη συμφωνία με τις επιταγές του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε., σε πολεμικούς εξοπλισμούς και εξοπλιστικά προγράμματα, σε χρηματοδότηση του πολέμου στην Ουκρανία και την παροχή εξοπλισμού, μετατρέποντας την χώρα σε ένα απέραντο πολεμικό ορμητήριο έχοντας ενεργό συμμετοχή στα πολεμικά μέτωπα.
Είναι χαρακτηριστική άλλωστε η πλήρης ευθυγράμμιση και υποταγή της ελληνικής αστικής τάξης και της κυβέρνησης, στο κυρίαρχο ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ και το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ, ιδιαίτερα αυτή τη περίοδο οπού ο ανταγωνισμός ΗΠΑ-Κίνας για την πρωτοκαθεδρία στην ιμπεριαλιστική αλυσίδα εντείνεται και απειλεί με γενικευμένη πολεμική ανάφλεξη, με στόχο την καλυτέρευση της θέσης της στους διεθνείς ανταγωνισμούς. Σε αύτη την κατεύθυνση συνέβαλαν και συμβάλλουν, όλα τα κόμματα του ευρωατλαντισμού, της «σωστής μεριάς» της ιστορίας, του «δημοκρατικού καπιταλισμού», διεκδικώντας την επιβράβευση από τους πολιτικούς κηδεμόνες τους. Όλοι μαζί μετέτρεψαν τη χώρα σε μια απέραντη στρατιωτική βάση του ΝΑΤΟ, από την οποία επιχειρούν τα μαχητικά των ΗΠΑ στην ανατολική Μεσόγειο και την ευρύτερη περιοχή, ενώ όλοι συναινούν στην στενή συνεργασία με το κράτος του Ισραήλ, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το ξεπούλημα στρατηγικών επιχειρήσεων όπως η ΕΛΒΟ σε μερίδες της Ισραηλιτικής αστικής τάξης. Αποκορύφωμα της πολιτικής αυτής είναι η στάση της κυβέρνησης στην γενοκτονία των Παλαιστινίων και η καταστολή κάθε φωνής εναντίωσης σε αυτήν στο εσωτερικό της χώρας, η δημιουργία ψευτοδιπόλων στην ελληνική κοινωνία από τους υπουργούς της κυβέρνησης αξιοποιώντας το ζήτημα της διχοτόμησης της Κύπρου και των ελληνοτουρκικών σχέσεων, ο περαιτέρω εξοπλισμός του στρατού και η μετατροπή του λαού σε «ασπίδα» σε περίπτωση αντιποίνων από το άλλο ιμπεριαλιστικό μπλοκ, με μόνο στόχο την προστασία των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων.
Απέναντι σε όλα τα παραπάνω εργαζόμενοι και νεολαία δεν θα μείνουν με τα χέρια σταυρωμένα. Δεν θα γίνουμε παρατηρητές της διάλυσης της ζωής μας. Ο μόνος δρόμος για να αντισταθούμε στην ολομέτωπη επίθεση που δέχονται οι δυνάμεις της εργασίας είναι η ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος. Σε αυτή την κατεύθυνση είναι αναγκαία η στήριξη σε καθολικό βαθμό των ταξικών δυνάμεων στο εργατικό κίνημα, των σωματείων και ομοσπονδιών που συσπειρώνονται στο Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο, αλλά και ενός συνολικού πολιτικού σχεδίου που θα βάζει μπροστά τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των συμμάχων στρωμάτων, απέναντι στη καπιταλιστική λαίλαπα. Απέναντι στις ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, που συμβάλλουν στην προώθηση της εργοδοτικής ατζέντας και δεν θέλουν να βάλουν καν απεργία, απέναντι στο εργασιακό τερατούργημα που προωθεί η κυβέρνηση. Με κόμβο το συλλαλητήριο της ΔΕΘ, να υπάρξουν το επόμενο χρονικό διάστημα αγωνιστικές αποφάσεις και να προκηρυχθεί απεργία σε όλους τους κλάδους. Με ένα πολιτικό σχέδιο που δεν θα αποπροσανατολίζει το λαό, όπως αλλά διαχειριστικά σχέδια που ανακύπτουν το τελευταίο διάστημα, αλλά θα κάνει πράξη την ανυποχώρητη ταξική πάλη απέναντι στην αστική τάξη και τους εκφραστές της, απέναντι στον πόλεμο και τον ιμπεριαλισμό προτάσσοντας την ταξική διεθνιστική αλληλεγγύη στους λαούς που σφαγιάζονται από τις ιμπεριαλιστικές μπότες και των δύο στρατοπέδων για τα κέρδη του κεφαλαίου.
Αριστερή Συσπείρωση
Σεπτεμβριος 2025