ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΑΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΣΥΛΟΥ ΣΤΗΝ ΠΡΥΤΑΝΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ ΣΤΙΣ 13/10/2014
Τη Δευτέρα 14/10 στο χώρο της πρυτανείας του ΕΚΠΑ (Προπύλαια), γίναμε μάρτυρες μίας ακόμα καταπάτησης του Ασύλου κι επίδειξης δύναμης της αστυνομίας. Αυτή τη φορά την εντολή για την εισβολή των ΜΑΤ στο χώρο του Ασύλου έδωσε ο νέος πρύτανης του πανεπιστημίου Αθηνών, Φορτσάκης, ο οποίος είχε ήδη προχωρήσει από το πρωί σε «λοκ – άουτ» του κτιρίου της πρυτανείας, για να «εμποδίσει» την κινητοποίηση – διαμαρτυρία που είχαν αποφασίσει μία σειρά από Φοιτητικοί Σύλλογοι των σχολών του ΕΚΠΑ από τις γενικές συνελεύσεις τους την προηγούμενη εβδομάδα.
Το συγκεκριμένο γεγονός έρχεται να προστεθεί σε μία σειρά από καταπατήσεις του Ασύλου από τις αστυνομικές δυνάμεις το τελευταίο χρονικό διάστημα σε διάφορα ιδρύματα, με πιο πρόσφατη την – παρόμοιας εμπνεύσεως και λογικής – κλήση του νέου πρύτανη του ΑΠΘ στον εισαγγελέα και στην αστυνομία να επέμβει για να «τερματίσει» την κατάληψη της πρυτανείας του ιδρύματος από τους Φοιτητικούς Συλλόγους, την ημέρα που η σύγκλητος θα συζητούσε και θα αποφάσιζε για τις διαγραφές φοιτητών (στις 10/10). Γίνεται λοιπόν σαφές ότι οι νέες πρυτανείες των ιδρυμάτων, χέρι – χέρι με το υπουργείο, επιδιώκουν να εφαρμόσουν καθεστώς «μηδενικής ανοχής» απέναντι στις κινητοποιήσεις και τις διεκδικήσεις των φοιτητών, καθώς και οποιασδήποτε άλλης μερίδας της πανεπιστημιακής κοινότητας, και να προωθήσουν με κάθε τρόπο την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση.
Σε μια περίοδο όπου Τρόικα και Κυβέρνηση βρίσκονται σε συνεχείς διαπραγματεύσεις για την κορύφωση της επίθεσης στους εργαζόμενους της χώρας, το Υπουργείο Παιδείας δεν έχασε καθόλου χρόνο και ήδη από τα μέσα Αυγούστου εξήγγειλε τις 180.000 διαγραφές των "λιμνάζοντων" φοιτητών όλων των ιδρυμάτων της χώρας. Το γεγονός ότι για μια ακόμα φορά (πέρσι διαθεσιμότητες, τρία χρόνια πριν νόμος διαμαντοπούλου) το Υπουργείο Παιδείας εξαπολύει επίθεση στη τριτοβάθμια εκπαίδευση σε μια περίοδο εξεταστικών περιόδων δεν κρίνεται καθόλου τυχαίο, αλλά αντίθετα αποκαλύπτει τη μεθοδευμένη προσπάθεια του να εκμεταλλεύτει την εντατικοποιημένη καθημερινότητα και την παράλληλη αδράνεια των αγωνιζόμενων μπλοκ ώστε να εφαρμόσει όσο πιο αναίμακτα μπορεί πτυχές της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης. Έτσι και φέτος, μια χρονιά αμέσως μετά τις τρίμηνες κινητοποιήσεις και καταλήψεις των Φοιτητικών Συλλόγων, η κυβέρνηση έρχεται σε μια ευνοϊκά για αυτήν χρονική περίοδο να πάρει μια ιστορική ρεβάνς από το φοιτητικό κίνημα προσπαθώντας να επιβάλλει τελεσίδικα το μέτρο των διαγραφών.
Το δεύτερο πολιτικό - πολιτιστικό κάμπινγκ του τομέα νεολαίας της Αριστερής Συσπείρωσης, εκτός από περίοδο χαλάρωσης και διακοπών, φιλοδοξεί να αποτελέσει και πεδίο συλλογικού προβληματισμού, ανάδειξης μιας άλλης φυσιογνωμίας και κουλτούρας, αλλά και προετοιμασία για τις μάχες που έρχονται.
από 1 έως 6 Αυγούστου, στην Καστροσυκιά Πρεβέζης, στο camping Αστερίας
κόστος διαμονής 6 ευρώ/ημέρα
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΥΖΗΤΗΣΕΩΝ
- Σάββατο 2/8 στις 19.00
Η Αριστερά και το ζήτημα της εξουσίας
- Κυριακή 3/8 στις 19.00
Περιφερειακές συγκρούσεις τον καιρό της κρίσης
- Δευτέρα 4/8 στις 19.00
Η συγκυρία στα πανεπιστήμια. Δυνατότητες και προοπτικές για τα ΕΑΑΚ και το φοιτητικό κίνημα
...καθώς και καθημερινές πολιτικές κουβέντες, μουσικές βραδιές, πάρτυ κι άλλες δραστηριότητες.
Πρώτες εκτιμήσεις και συμπεράσματα από τις κινητοποιήσεις, τη στρατηγική και το σχεδιασμό των ΕΑΑΚ και την επόμενη ημέρα του φοιτητικού κινήματος
Η ανακοίνωση του σχεδίου «Αθηνά» από το υπουργείο παιδείας, ως σχέδιο εξορθολογισμού του χάρτη της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και ως σχέδιο εξυγίανσης - μείωσης των κρατικών δαπανών για τα πανεπιστήμια, σηματοδότησε την έναρξη διεργασιών μέσα στο ελληνικό πανεπιστήμιο. Η άμεση και επιθετική αναίρεση της ύπαρξης ενός κομματιού της νεολαίας μέσα στο πανεπιστήμιο, καθώς και η αβεβαιότητα που ακολούθησε, πυροδότησαν τις πρώτες έντονες αντιδράσεις από μεριάς φοιτητών, κυρίαρχα στα ιδρύματα που πλήττονταν με άμεσο - υλικό τρόπο, δηλαδή σε αυτά που προορίζονταν για κλείσιμο ή συγχώνευση. Οι αντιδράσεις των φοιτητών (σε αυτές τις σχολές, και ιδιαίτερα στις σχολές στις οποίες δεν υπήρχε πρότερη παρουσία – παρέμβαση των ΕΑΑΚ), ως απάντηση στο κλείσιμο των σχολών τους, περιορίστηκαν στα στενά όρια του αυθορμητισμού και της υλικής διασφάλισης της ύπαρξης του εκάστοτε τμήματος ή σχολής, γεγονός που σε πολλές περιπτώσεις περιόριζε μια πιο βαθιά πολιτική ανάλυση, τόσο του ίδιου του σχεδίου «Αθηνά», όσο και συνολικότερα της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης. Αντίθετα, οι αντιδράσεις του καθηγητικού μπλοκ, περιορίστηκαν είτε σε καθαρά συντεχνιακές λογικές, διασφάλισης της ύπαρξής τους μέσα στον εκπαιδευτικό μηχανισμό (αντιδρώντας έτσι στο «Αθηνά»), είτε ως καλοθελητές στην εφαρμογή του σχεδίου, αφενός λειτουργώντας σαν σύμμαχοι του υπουργείου, και αφετέρου ορμώμενοι από την εξυπηρέτηση των προσωπικών τους συμφερόντων. Μέσα σε όλο αυτό το διαμορφωμένο πλαίσιο καλέστηκαν να παρέμβουν τα σχήματα των ΕΑΑΚ και να θέσουν ισχυρές βάσεις για την επανεμφάνιση του φοιτητικού κινήματος, με ανατρεπτικούς και νικηφόρους όρους.