11 χρόνια μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, τη στιγμή που διεθνώς η οικονομική κρίση βαθαίνει, μην αφήνοντας ανεπηρέαστο και τον πυρήνα της ΕΕ, η ακροδεξιά ρητορεία με πιο συντηρητικό προσωπείο συνεχίζει να βρίσκει γόνιμο έδαφος. Ενδεικτικά είναι τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών τόσο στις ευρωπαϊκές μητροπόλεις, όσο και εγχώρια με περισσότερα μορφώματα με εθνικιστική και ρατσιστική ρητορεία να βρίσκονται πολύ ψηλά στα εκλογικά αποτελέσματα.

Στο σήμερα, οι λαοί βρίσκονται στο φόντο μιας ακόμα μεγαλύτερης ύφεσης, αντιμέτωποι με την ολοένα και αυξανόμενη ακρίβεια και τη στιγμή που οι μισθοί δεν φτάνουν ούτε για τα βασικά αγαθά η αυξανόμενη ένταση στις εστίες πολέμου διεθνώς με τη χώρα να εμπλέκεται ολοένα και περισσότερο στα πολεμόχαρα σχέδια των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ, προμηνύει ολοένα και πιο επικίνδυνες εξελίξεις. Στο πλαίσιο αυτό, η ρητορεία των εντεινόμενων προσφυγικών ροών και η καλλιέργεια του ρατσισμού και του εθνικισμού μέσω της ανάδυσης νέων ναζιστικών μορφωμάτων και της εγκόλπωσης ακόμα και στο πυρήνα της ΝΔ ακροδεξιών στοιχείων, στρέφουν το βλέμμα του λαού και τις νεολαίας μακριά από την ένταση της επίθεσης. Δεν είναι λίγες οι φασιστικές και ρατσιστικές επιθέσεις το πρόσφατο διάστημα (βλ. επιθέσεις σε σχολεία, μετανάστες κλπ). Το παραπάνω περίγραμμα κάνει φανερό πως το εργατικό και νεολαιίστικο κίνημα δεν έχει ξεμπερδέψει με το «αυγό του φιδιού».
Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τη Χρυσή Αυγή το Σεπτέμβριο του 2013, αποτέλεσε το αποκορύφωμα σειράς επιθέσεων σε μετανάστες, συνδικαλιστές και αντιφασίστες, ενώ τοποθετήθηκε σε μια χρονική στιγμή που ο λαός άρχισε να δείχνει την έντονη δυσαρέσκεια του για τις πολιτικές επιλογές του αστικού συστήματος. Το περίγραμμα της φτώχειας, της ανεργίας και της έλλειψης υπαρκτής προοπτικής διεξόδου από την κρίση από πλευράς αστικής διαχείρισης, δημιούργησε το έδαφος για την εξάπλωση της ρατσιστικής και φασιστικής ρητορείας, και μέσα από την ανάδυση κυρίαρχα του ακροδεξιού μορφώματος της Χρυσής Αυγής επιχειρήθηκε αφενός ο αποπροσανατολισμός και η διάσπαση των εργαζόμενων στρωμάτων και του εργατικού κινήματος και αφετέρου η τρομοκράτηση πληττόμενων κοινωνικών στρωμάτων, με τη Χρυσή Αυγή να αποτελεί ένα από τα ισχυρότερα στηρίγματα της αστικής τάξης.
Σήμερα, στο κατώφλι μιας νέας μεγάλης επίθεσης στα λαϊκά στρώματα, είναι παραπάνω από αναγκαίο να συνεχιστεί ο αντιφασιστικός αγώνας, μέσα στα Σωματεία και τους χώρους δουλειάς, τους Φοιτητικούς Συλλόγους, σε σχολεία και σχολές. Όσο εφαρμόζεται η ίδια πολιτική, τόσο ο φασισμός θα αποτελεί κίνδυνο ανοιχτό που θα προσπαθεί να τρυπώσει εκεί που οργανώνονται και αναπτύσσονται οι λαϊκοί και ταξικοί αγώνες. Για αυτό και ο επικίνδυνος αντιφασιστικός αγώνας, είναι αυτός που γίνεται στις οργανωμένος δομές του κινήματος, στους δρόμους, τις γειτονιές, που ξεσκεπάζει τους πραγματικούς ενόχους και κρατά την εργατική τάξη ενωμένη.
Είναι αγώνας απέναντι στην αντιλαϊκή επίθεση κυβέρνησης και κεφαλαίου, τη φτώχεια και την εξαθλίωση.Είναι αγώνας απέναντι στις δολοφονικές επιλογές των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ που σπέρνουν πολέμους και προσφυγιά και την περεταίρω εμπλοκή της χώρας στον πόλεμο. Είναι αγώνας απέναντι στη ρατσιστική πολιτική της ΕΕ, που πνίγει εκατομμύρια προσφύγων.

Όλοι στις αντιφασιστικές κινητοποιήσεις στις 18/09:

Αθήνα : 17.30 μ.μ. στο μνημείο του Παύλου Φύσσα (Π.Φύσσα 60) με πορεία στο μπλόκο της Κοκκινιάς

Θεσσαλονίκη : 17:30 Καμάρα 

Βόλος : 18:30 Πλατεία Ελευθερίας