Η έκδοση του όγδοου τεύχους της Αριστερής Συσπείρωσης συμπίπτει με τη συμπλήρωση 10 χρόνων από την μεγαλειώδη έκρηξη της νεολαίας το Δεκέμβρη του 2008, στο κατώφλι της δομικής κρίσης του καπιταλισμού. Μία εξέγερση που κατάφερε να αμφισβητήσει πτυχές της αυταρχικής – κατασταλτικής συγκρότησης του σύγχρονου κράτους κι άφησε ανεξίτηλο το στίγμα της στην εξέλιξη της ταξική πάλης στη χώρα μας, τη στιγμή που η αστική τάξη ετοιμαζόταν να εξαπολύσει τη σκληρότερη επίθεση απέναντι στις δυνάμεις της εργασίας.
Δέκα χρόνια μετά το Δεκέμβρη του '08, η προοπτική της γενιάς, που τότε πλημμύρισε τους δρόμους της Αθήνας κι άλλων πόλεων, φαντάζει ακόμη περισσότερο τσακισμένη. Σήμερα η εργατική τάξη βρίσκεται σε θέση ήττας και υποχώρησης.
Μειώσεις μισθών, περικοπές κοινωνικών δικαιωμάτων και ευέλικτες μορφές απασχόλησης-πείνας, έχουν γονατίσει την εργαζόμενη λαϊκή πλειοψηφία, και έχουν αφαιρέσει την ελπίδα από τη μαζικά μεταναστεύουσα νέα γενιά. Το αφήγημα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ για την περίφημη «έξοδο από τα μνημόνια» δεν σημαίνει τίποτα περισσότερο από μία ακόμη στενότερη προσήλωση στο «ζουρλομανδύα» της λιτότητας και των μνημονίων και δεν προμηνύει κανένα δείγμα ανακούφισης του κόσμου της εργασίας.
Την ίδια στιγμή, οι δυνάμεις του κρατικού – γραφειοκρατικού συνδικαλισμού επιχειρούν να ακρωτηριάσουν πλήρως το εργατικό κίνημα και να ανακόψουν κάθε προσπάθεια να βγει στο προσκήνιο. Προσπαθούν να εξαναγκάσουν την εργατική τάξη να συναινέσει στα σχέδια του κεφαλαίου για την υπέρβαση της κρίσης εις όφελος του τελευταίου.
Μίας κρίσης, η οποία ακόμη, παρά τα όποια σημάδια ανάκαμψης του προηγούμενου διαστήματος, φαίνεται ότι καλά κρατεί και το σύστημα μπαίνει σε νέα φάση αστάθειας, διαδικασία η οποία τροφοδοτεί την όξυνση των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, που αποτυπώνονται με ιδιαίτερο τρόπο στην περιοχή μας.
Η κυβέρνηση Τσίπρα, στο πλάι των επιδιώξεων της ελληνικής αστικής τάξης, αναδεικνύεται στον πιο πιστό υπηρέτη των ΗΠΑ και συμμετέχει στο αμερικανικό ιμπεριαλιστικό σχέδιο αποσταθεροποίησης των Βαλκανίων και της Νοτιοανατολικής Μεσογείου. Σχέδιο το οποίο μετατρέπει την Ελλάδα σε μία απέραντη νατοϊκή βάση, περιλαμβάνει αλλαγές συνόρων στην περιοχή και αποτελεί θανάσιμο κίνδυνο για την εργατική τάξη τόσο στη χώρα μας, όσο και σε όλες τις γείτονες χώρες.
Όμως, παρά τις πρωτόγνωρες δυνατότητες που προσφέρει η αστάθεια του καπιταλισμού -ιμπεριαλισμού, η κομμουνιστική αριστερά βρίσκεται σε ιστορικό χαμηλό της κοινωνικής επιρροής της, αδυνατώντας να καθοδηγήσει την πλατιά απαξίωση του επίσημου πολιτικού συστήματος σε δρόμους κοινωνικής και ταξικής διεκδίκησης.
Υπό αυτό το φόντο, η συγκυρία που διανύουμε κρίνεται ιδιαίτερα κρίσιμη για το εργατικό κι ευρύτερα λαϊκό κίνημα, ενώ η επαναστατική – κομμουνιστική αριστερά βρίσκεται αντιμέτωπη με πληθώρα κρίσιμων ερωτημάτων, καθώς καλείται να τολμήσει να αναμετρηθεί με τις αδυναμίες και τα λάθη της, κοιτώντας στο παρόν και στο μέλλον των εξεγέρσεων.
Σε αυτό το διάλογο επιδιώκουμε κι επιχειρούμε ως Αριστερή Συσπείρωση να συμβάλουμε με το παρόν έντυπο.