Οι εξαγγελίες του πρωθυπουργού στη 88η ΔΕΘ, έρχονται να επιβεβαιώσουν για ακόμη μία φορά την ευθυγράμμιση της κυβέρνησης με τη στρατηγική δέσμευση της ελληνικής αστικής τάξης στις επιταγές των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Τα ευχολόγια για το τριετές «αναπτυξιακό πλάνο» και οι «μεταρρυθμίσεις με στόχο τη σύγκλιση με την Ευρώπη», αποδεικνύουν στην πράξη ότι η επίθεση βαθαίνει για τα εργαζόμενα στρώματα και το λαό. Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση εξαγγέλλει για ακόμα μια χρονιά τα επιδόματα της φτώχειας με πρόσχημα την «προσπάθεια αντιστάθμισης του κόστους ζωής» (βλ. πενιχρή αύξηση των συντάξεων και του κατώτατου μισθού από το 2025, επιδόματα για τις πολύτεκνες οικογένειες κλπ), οι εργαζόμενοι συνεχίζουν να βλέπουν το μισθό τους να εξανεμίζεται, κάτω από την πολιτική συμπίεσης του εργατικού κόστους ως τη μόνη διέξοδο της ελληνικής αστικής τάξης από την κρίση.
Δεν αποτελεί παραφωνία το γεγονός ότι ο νόμος που πέρασε μέσα στο καλοκαίρι για τη διεύρυνση εξαήμερης εργασίας σε περισσότερους κλάδους, αυξάνοντας επί της ουσίας το χρόνο τον οποίο θα χαρίζει ο εργαζόμενος στον εργοδότη από την εργασία του, επικροτείται από την ΕΕ ως αναγκαίο βήμα προς την πρόοδο. Πρόοδο και ανάπτυξη που αυξάνει ακόμα περισσότερο το κέρδος του κεφαλαίου πάνω στις πλάτες των εργαζόμενων στρωμάτων. Την ίδια στιγμή επιδοτείται το κεφάλαιο με περεταίρω ελαφρύνσεις, ενώ η αύξηση του κατώτατου μισθού που τάζει η κυβέρνηση για τον Απρίλιο του 2025, σε καμία περίπτωση δεν ανατάσσει το λαϊκό εισόδημα που πλέον δεν αρκεί ούτε για τις βιοτικές ανάγκες της λαϊκής οικογένειας. Για αυτό και δεν προκαλεί εντύπωση ότι τη στιγμή που ο πληθωρισμός χτύπησε κόκκινο στην Ελλάδα τον Ιούλιο, σηματοδοτώντας το βάθεμα της οικονομικής κρίσης ειδικά στις χώρες της περιφέρειας όπως η Ελλάδα, η Ευρωπαϊκή Ένωση εκτιμά «θετικά την πορεία της ελληνικής οικονομίας».
Θετική εξέλιξη για την ΕΕ και την Κομισιόν είναι η «πράσινη ανάπτυξη», που ξεπουλά τη δημόσια περιουσία για την αύξηση των κερδών και τις επενδύσεις στον τουριστικό τομέα, τη «βαριά βιομηχανία της χώρας», ενώ η προστασία των σπιτιών του λαού, από τις πυρκαγιές και τις πλημμύρες είναι μη επιλέξιμη δαπάνη κατά τα ευρωπαϊκά πρότυπα. Είναι οι δανειακές επιδοτήσεις με χαμηλά επιτόκια, που προτείνονται ως λύση στο στεγαστικό πρόβλημα, την ώρα που απελευθερώνονται πλήρως οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας και χιλιάδες λαϊκές κατοικίες βγαίνουν στο σφυρί. Είναι η πολιτική που επικροτεί τη διαχρονική επιλογή της ελληνικής αστικής τάξης, για πρόσδεση στα συμφέροντα των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ με τη συναίνεση όλων των αστικών πολιτικών κομμάτων. Δίνοντας τουλάχιστον το 3,5% του ΑΕΠ σε πολεμικές δαπάνες- ενώ παράλληλα μέχρι τα τέλη του 2024 αναμένονται νέες-, μετατρέποντας τη χώρα σε μια απέραντη αμερικανονατοϊκή βάση και εμπλέκοντάς της πλέον ενεργά σε όλα τα ανοιχτά μέτωπα. Στον πόλεμο στην Ουκρανία που βρίσκεται σε μία νέα και επικίνδυνη φάση όξυνσης, στις συγκρούσεις που μαίνονται στην Ερυθρά Θάλασσα, στην γενοκτονία των Παλαιστινίων από το κράτος – δολοφόνο του Ισραήλ. Βάζουν τον λαό σε ένα επικίνδυνο γαϊτανάκι θανάτου, ενώ παράλληλα κάνουν τη χώρα στόχο αντιποίνων.
Με δεδομένο ότι η διεθνής κρίση ολοένα και βαθαίνει, με κυρίαρχο στοιχείο τον ανταγωνισμό ΗΠΑ – Κίνας, επηρεάζοντας πλέον και τις μητροπόλεις του ευρωπαϊκού κέντρου, ο κίνδυνος γενικευμένης σύρραξης ολοένα και αυξάνεται. Η επιλογή της ελληνικής αστικής τάξης να στρατευτεί με τα πολεμόχαρα σχέδια των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ, εμπεριέχει αναπόφευκτα την ολοένα και μεγαλύτερη επίθεση στο λαϊκό παράγοντα και τις κατακτήσεις του.
Την ίδια στιγμή όμως που ξοδεύονται δισεκατομμύρια για τις «αμυντικές δαπάνες», η κυβέρνηση μέσα από το νόμο Πιερρακάκη προωθεί την περεταίρω ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης, εξαναγκάζοντας τη λαϊκή οικογένεια να βάλει ακόμα πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη, μπας και καταφέρει ο μαθητής και μελλοντικός φοιτητής να βρει μια θέση στο δημόσιο πανεπιστήμιο, εκτός αν έχει την οικονομική δυνατότητα να σπουδάσει σε κάποιο ιδιωτικό. Το χτύπημα στη Δημόσια και Δωρεάν Εκπαίδευση, βάσει πάντα των ευρωπαϊκών προτύπων, είναι η προσπάθεια της κυβέρνησης να υπονομεύσει κάθε λαϊκό κεκτημένο, ενώ παράλληλα αδυνατεί – όπως και κάθε επίδοξος διαχειριστής πριν από αυτή- να περιγράψει μια καλύτερη κοινωνική και εργασιακή προοπτική για τη νεολαία. Βάσει των στρατηγικών αδυναμιών του ελληνικού κεφαλαίου, για διέξοδο από την κρίση του, πετά τη νεολαία στο μέλλον της εργοδοτικής ασυδοσίας, της ανεργίας και της ετεροαπασχόλησης, της πλήρως ελαστικοποιημένης και εντατικής εργασίας.
Για αυτό και αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την πολυπόθητη «ανάπτυξη» η επίθεση στο οργανωμένο λαϊκό και νεολαιίστικο κίνημα. Απαραίτητο βήμα σε αυτή την κατεύθυνση είναι η ακόμα μεγαλύτερη επίθεση στις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, ως το πεδίο που διασφαλίζει την εφαρμογή των κεκτημένων του εργατικού κινήματος. Αντίστοιχα, η ένταση της επίθεσης στις δομές των σωματείων και των φοιτητικών συλλόγων, μέσα από την προσπάθεια για ηλεκτρονικές εκλογές, στοχοποίηση των μέσων πάλης κλπ, αποτελεί το αναγκαίο βήμα για την περεταίρω οριοθέτηση του λαϊκού παράγοντα.
Απέναντι στο συσχετισμό που διαμορφώνεται, η ηγεσία των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, χέρι-χέρι με το Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης, συνεχίζουν τη ρητορεία της κοινωνικής συναίνεσης και της «ανάπτυξης για όλους» - εργοδοτών και εργαζομένων, στηρίζοντας επί της ουσίας τις επιλογές της κυβέρνησης και όλων των προηγούμενων. Προωθούν τη λογική της κοινωνικής ειρήνης, αρνούμενοι κάθε συζήτηση για απεργιακές κινητοποιήσεις, ακόμα και τη στιγμή που η κυβέρνηση χτυπά κάθε απόφαση σωματείου. Οι εργαζόμενοι ξέρουν πολύ καλά ότι η στάση αυτή δεν έχει τίποτα να προσφέρει στους αγώνες τους. Αντίστοιχα η λογική της πολιτικής καθαρότητας και του διαχωρισμού, στο όνομα του «ανεξάρτητου ταξικού πόλου» μακριά από τα σωματεία και την κρίσιμη μάζα του κόσμου της εργασίας και των ανθρώπων του καθημερινού μόχθου, είναι καταδικασμένη να αποτύχει.
Στις 7 Σεπτέμβρη διαδηλώνουμε μαζί με τους εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ, τους εργαζόμενους της Ελληνικός Χρυσός, τα σωματεία που βρίσκονται στη μάχη για υπογραφή ΣΣΕ. Με τα σωματεία που δίνουν τη μάχη απέναντι στην απελευθέρωση του ωραρίου, για αυξήσεις στους μισθούς, για δουλειά με αξιοπρεπείς εργασιακές συνθήκες. Μαζί με τους φοιτητικούς συλλόγους που παλεύουν για ενιαία δημόσια δωρεάν εκπαίδευση και πτυχία με αξία. Μαζί με τα σωματεία και τους συλλογικούς φορείς που βάζουν στο στόχαστρο τα πολεμόχαρα σχέδια των ΗΠΑ-ΕΕ-ΝΑΤΟ.
ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ 7/9 ΣΤΙΣ 17:30 ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΧΑΝΘ
Αριστερή Συσπείρωση
Σεπτέμβριος 2024