H ΟΡΓΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΝΑ ΠΝΙΞΕΙ ΚΑΘΕ ΣΥΝΕΝΟΧΟ ΣΤΟ ΚΡΑΤΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ

Εργαζόμενοι στο σιδηρόδρομο μετρήθηκαν και είναι λιγότεροι, οικογένειες ξεκληρίστηκαν, νέοι άνθρωποι έχασαν τους συγγενείς, τους φίλους και τους συμφοιτητές τους. Οι μαζικές διαδηλώσεις που λαμβάνουν χώρα σε όλες τις πόλεις τις τελευταίες ημέρες, με σημαντική συμμετοχή εργαζομένων και νεολαίας,αποτελούν μία ελπιδοφόρα υπενθύμιση ότι κανένα κρατικό έγκλημα δεν πρόκειται να θαφτεί κάτω από τις φθηνές δικαιολογίες του «τραγικού ανθρώπινου λάθους».

Δεν είναι ένα λάθος. Είναι δεκατρία χρόνια λιτότητας, περικοπών, υποβάθμισης και απαξίωσης κάθε κρατικής δομής, ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας και ιδιωτικοποιήσεων στο σωρό. Γιατί εκεί οδηγούν οι νεοφιλελεύθερες παραδοχές του ελάχιστου κράτους, τα παιχνίδια και οι διαπλοκές με τις εργολαβίες, ο κανιβαλισμός μπροστά στο κέρδος, οι δείκτες κόστος-όφελος μέσα στους οποίους δεν υπάρχει χώρος για ασφάλεια, ποιότητα και ανθρώπινη ζωή με αξιοπρέπεια.

Δεν είναι ένα λάθος. Είναι η κυρίαρχη κρατική πολιτική που ακολουθείται απαρέγκλιτα δεκαετίες τώρα και δεν θα μπορούσε παρά να έχει αυτή την τραγική κατάληξη. Το ίδιο συνέβη με την απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας, την εκτόξευση των τιμών και την καταλήστευση του λαϊκού εισοδήματος. Το ίδιο συμβαίνει με τη χρόνια απαξίωση και διάλυση του ΕΣΥ που δεν θα μπορούσε να σταθεί στα πόδια του χωρίς την αυτοθυσία γιατρών, νοσηλευτών και λοιπού προσωπικού. Το ίδιο θα συμβεί αν αφήσουμε να ολοκληρωθεί η επιχειρούμενη από την κυβέρνηση της ΝΔ ιδιωτικοποίηση του νερού.

ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ είναι δημιουργοί και συνένοχοι στο ίδιο κρατικό έγκλημα. Γιατί αυτή ήταν η κατεύθυνση που προσυπέγραψαν όλες οι Κυβερνήσεις διαχρονικά με κορυφαία ίσως την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, που όχι μόνο ξεπούλησε τον ελληνικό σιδηρόδρομο στο «ιταλικό δημόσιο», αλλά διαβεβαίωνε δια στόματος Γ. Βαρουφάκη, τους πρώτους κιόλας μήνες της εκλογής της ότι η «η είσοδος ιδιωτών στον ΟΣΕ είναι απολύτως απαραίτητη για να πάει η Ελλάδα από τον 19ο στον 20ο αιώνα». Τις διαβεβαιώσεις αυτές συμπλήρωνε με τον απαραίτητο κυνισμό ο τέως υπουργός υποδομών και μεταφορών Κ. Καραμανλή, περί ποιότητας και ασφάλειας των μεταφορών λίγες ημέρες πριν το πολύνεκρο δυστύχημα. Ο απολογισμός: 57 νεκροί, 56 αγνοούμενοι και η λίστα μέρα με τη μέρα μεγαλώνει.

Την ίδια στιγμή η καταλήστευση του εργατολαϊκού εισοδήματος συνεχίζεται… με όλα τα μέσα. Ο πληθωρισμός και το κύμα ακρίβειας σε τρόφιμα και βασικά αγαθά φτωχοποιούν ακόμη περισσότερο τους εργαζόμενους ενώ εκτινάσσουν την απώλεια της αγοραστικής δύναμης των λαϊκών νοικοκυριών έως και 40%. Ταυτόχρονα οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας από τα funds και οι εξώσεις εντείνουν την υφαρπαγή της λαϊκής κατοικίας και περιουσίας, επιταχύνοντας ουσιαστικά τη βίαιη μεταφορά εισοδήματος από τις εργατολαϊκές τάξεις προς το κεφάλαιο. Αυτό είναι το πρόγραμμα επίθεσης ενάντια στους εργαζομένους και συνοδεύεται από προστασία του εργοδοτικού δεσποτισμού, κατακερματισμό και αποδιοργάνωση των εργαζομένων, τσάκισμα δικαιωμάτων και αναίρεση κατακτήσεων, προκειμένου να μεταφερθούν τα βάρη της καπιταλιστικής κρίσης και τα αδιέξοδα του κεφαλαίου στις πλάτες των εργαζόμενων στρωμάτων.

Η κυβέρνηση μεταφράζει την «ανάπτυξη» και τον «επαρκή δημοσιονομικό χώρο» σε προεκλογικά επιδόματα φτώχειας, voucher, φαγητό με το δελτίο από τα σούπερ-μάρκετ.

Καταστέλλει τις κινητοποιήσεις σπέρνοντας την τρομοκρατία, επιχειρεί να σταθεροποιήσει το πολιτικό σκηνικό και να ομαλοποιήσει το δημόσιο διάλογο λίγες εβδομάδες πριν τις εκλογές. Προσπαθεί να στήσει από κοινού με καναλάρχες και κομματικά έμμισθους δημοσιογράφους το αφήγημα περί «τραγικού ανθρώπινου λάθους» για να κουκουλώσει την εγκληματική πολιτική και αδιαφορία δεκαετιών.

Δεν είναι όμως η μόνη που προσπαθεί να καναλιζάρει τη διάχυτη οργή. Την ίδια στιγμή επιχειρείται να εκτονωθεί η λαϊκή δυσαρέσκεια και αποφασιστικότητα, είτε μέσα από την εξασφάλιση της κοινοβουλευτικής στήριξης, είτε μέσα από λογικές κυβερνητικής εναλλαγής και ανάθεσης. Οι τακτικές εκτόνωσης, είτε προέρχονται από δυνάμεις που αναφέρονται στην Αριστερά, είτε από αστικά πολιτικά κόμματα, καταλήγουν να πριμοδοτούν τη γραμμή του εναλλακτικού διαχειριστή, μετατοπίζουν το σκηνικό προς τα δεξιά, διαμορφώνουν αυταπάτες και αφοπλίζουν το λαϊκό κίνημα. Επιχειρούν από μία άλλη πλευρά την εξαργύρωση της λαϊκής δυσαρέσκειας στο πολιτικό χρηματιστήριο των εκλογών και υπονομεύουν με κάθε τρόπο μία πραγματική εργατολαϊκή διέξοδο από την κρίση.

Ενδεικτική είναι και η στάση της ηγεσίας της ΓΣΕΕ (ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ), που όχι μόνο στην ανακοίνωση που εξέδωσε καταλήγει να συγκαλύπτει με τη στάση της το κρατικό έγκλημα και τις ευθύνες των κυβερνήσεων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ, αλλά μπλοκάρει επανειλημμένα την απόφαση για γενική πανελλαδική απεργία. Την ίδια στιγμή που η μεγαλύτερη πλειοψηφία των εργατικών κλαδικών σωματείων και των εργατικών κέντρων της χώρας προχωρούν σε 24ωρη απεργία την Τετάρτη 8/3. Η στάση αυτή, προσπαθεί να στρέψει τον κόσμο της εργασίας είτε στην αποδοχή του κυρίαρχου αφηγήματος, είτε σε ακίνδυνες επιλογές εναλλακτικής διαχείρισης.

Η λαϊκή οργή όχι μόνο δεν πρέπει να κατευθυνθεί σε ακίνδυνες επιλογές αλλά να διοχετευθεί και να συνεχίσει να εκφράζεται από τα σωματεία, τους συλλόγους, να γιγαντωθεί στους χώρους δουλειάς και στους χώρους της νεολαίας. Είναι ο μόνος τρόπος για να ξαναπάρει ο λαός την τύχη στα χέρια του, να ξεπεράσει τις αδυναμίες και να ανατάξει την ηττοπάθεια της προηγούμενης περιόδους. Είναι ο μόνος τρόπος:

• Για να παλέψουμε ενάντια στην κυβέρνηση και την πολιτική της που δολοφονεί καθημερινά το μέλλον και τα όνειρά μας
• Για να φωνάξουμε ότι μεταφορές, υγεία, ρεύμα και νερό δεν είναι εμπορεύματα αλλά συλλογική ευθύνη του κράτους να τα παρέχει στους πολίτες του
• Για να διεκδικήσουμε προστασία του εργατολαϊκού εισοδήματος και περιουσίας

Η απεργία που έχει προκηρυχθεί την Τετάρτη 8 Μαρτίου πρέπει να βρει στο δρόμο κάθε εργαζόμενο, κάθε άνεργο, κάθε σπουδαστή και όλοι μαζί να τους δώσουμε την απάντηση που τους αξίζει.

Αθήνα: 12.30μμ στα Προπύλαια

Θεσσαλονίκη: 12.00μμ στο Άγαλμα Βενιζέλου & 7.00μμ στο Συλλαλτήριο των Εργατικών Σωματείων & Φοιτητικών Συλλόγων

Αριστερή Συσπείρωση
07-Μαρ-2023