Με μια προκλητική για το αντιφασιστικό και λαϊκό κίνημα απόφαση, το Δικαστικό Συμβούλιο του Εφετείου Λαμίας χορήγησε υπό όρων απόλυση στον Νίκο Μιχαλολιάκο, ο οποίος εκμεταλλευόμενος τις τυπικές προϋποθέσεις του ποινικού κώδικα αλλά και την ανοιχτή στήριξη των δικαστικών αρχών - που έκριναν ότι ο αμετανόητος ηγέτης της ακόμη υπαρκτής και λειτουργικής ναζιστικής οργάνωσης δεν είναι ύποπτος για τέλεση νέων αδικημάτων (!) - αποφυλακίστηκε ύστερα από μόλις 4 χρόνια πραγματικής έκτισης ποινής.
Μπορεί το αστικό μπλοκ να προσπάθησε να "ξεπλυθεί " μέσα από την δικαστική καταδίκη της Χρυσής Αυγής το 2020, ταυτόχρονα όμως ξεκίνησε και η διαδικασία αντικατάστασης της, όπως αποδεικνύει το τελευταίο διάστημα η εμφάνιση διαφόρων μικρότερων φασιστικών ομάδων και οι προσπάθειες ενοποίησης τους από τον εθνικιστικό χώρο, με την ανοχή ή και στην στήριξη του κρατικού μηχανισμού. Στα πλαίσια αυτά , είναι αυτονόητη και η ευνοϊκή μεταχείριση των καταδικασμένων φασιστών , ως ανταμοιβή για την προσφορά τους στο αστικό σύστημα.
Είναι δεδομένο ότι όσο εφαρμόζεται η ίδια κυρίαρχη πολιτική, θα υπάρχει η ανάγκη για μια χρυσή αυγή που να κάνει την " βρώμικη δουλειά " της επίθεσης στους λαϊκούς και ταξικούς αγώνες, εκεί που δεν φτάνει το χέρι των κατασταλτικών μηχανισμών. Και αν ακόμη καλύπτεται από άλλα μορφώματα ο ρόλος της "σοβαρής Χρυσής Αυγής " μέσα στην Βουλή , σαν ακροδεξιά δεκανίκια της Νέας Δημοκρατίας, υπάρχει πάντα μια θέση εφεδρείας στο αστικό σύστημα για τάγματα εφόδου τα οποία θα αποπροσανατολίζουν την κοινωνικά αποκλεισμένη νεολαία, μακριά από τα ταξικά της συμφέροντα, που θα επιτίθενται στα εργατικά συνδικάτα και θα ορίζουν ως εχθρό των εργαζομένων τον μετανάστη εργάτη και ως σύμμαχο τον Έλληνα εφοπλιστή. Σε μια κρίσιμη περίοδο που η ακρίβεια μαστίζει και ο κόσμος της εργασίας συνθλίβεται, η φθορά στα κόμματα της μνημονιακής πολιτικής είναι δεδομένη και η απήχηση των φασιστικών μορφωμάτων στα λαϊκά στρώματα αποτελεί ανοιχτό κίνδυνο, εάν μείνει αναπάντητη.
Φυσικά, η μάχη ενάντια στην φασιστική απειλή δεν ξεκίνησε και δεν τέλειωσε με τον δικαστικό αγώνα ενάντια στην Χρυσή Αυγή , για να ηττηθεί τώρα με την αποφυλάκιση των φασιστών. Ούτε αναλώνεται απλά σε έναν "κινηματικό " ακτιβισμό, όπως μας θυμίζει το αρνητικό παράδειγμα της βόρειας Ευρώπης. Ο πραγματικός αντιφασιστικός αγώνας γίνεται στον δρόμο , στις γειτονιές και στους χώρους εργασίας, μέσα από τα εργατικά συνδικάτα και τις οργανωμένες δομές του κινήματος. Εκεί που συγκρούονται τα ταξικά συμφέροντα και ο πραγματικός χαρακτήρας των φασιστών ξεσκεπάζεται. Μόνο με ενδυναμωμένη την πάλη σε αυτά τα μέτωπα μπορεί ο λαός και η νεολαία να αντιμετωπίσουν πραγματικά το φίδι του ναζισμού. Η μάχη απέναντι στην φασιστική απειλή ιστορικά έχει πραγματική προοπτική για τον λαό, όσο στρέφεται ενάντια στο σύστημα και τα συμφέροντα που την γεννάνε.