Η διεξαγωγή της διαδικασίας οριζόντιου συντονισμού των σχημάτων Ε.Α.Α.Κ. που πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 1^η Νοέμβρη αποτελεί για εμάς ένα ορόσημο για τον τρόπο με τον οποίο τα συντονιστικά καταλήγουν να λειτουργούν, ξεκινώντας από τον τρόπο με τον οποίο καλέστηκε, στην επιλογή της μέρας διεξαγωγής του, στο κέντρο βάρους της κουβέντας που έγινε σε αυτό αλλά και την εκ του αποτελέσματος - όπως φάνηκε ήδη από την επόμενη μέρα - συμβολή (ή μη) στις κινηματικές διεργασίες.

Σε μια συγκυρία, όπου μετά από μια μακρά περίοδο κινηματικής νηνεμίας, όπου βλέπουμε κινήσεις να ξεσπούν στο χώρο της εκπαίδευσης (κινητοποιήσεις εκπαιδευτικών, μαθητικές καταλήψεις ενάντια στο νέο λύκειο, Γενικές συνελεύσεις και καταλήψεις στους φοιτητικούς συλλόγους ενάντια στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση) αλλά και να παρατηρούνται σκιρτήματα αντιστάσεων στους εργασιακούς χώρους, για εμάς είναι απαράδεκτο τα σχήματα και τα ίδια τα ΕΑΑΚ να συζητάνε κάτι διαφορετικό από το πώς θα συμβάλλουν με τα μάτια στραμμένα στο κίνημα.

Η τυχοδιωκτική στάση μερίδας του αμφιθεάτρου και η εργαλειακή και προσχηματική επαναφορά ζητημάτων όπως της βίας και του σεξισμού προκειμένου να εξυπηρετηθούν οι μικροπολιτικές σκοπιμότητες των οργανωμένων αντιλήψεων, ζητήματα τα οποία μάλιστα ανοίγουν με τρόπο τέτοιο που καμία σχέση δεν έχει με την αριστερά (πόσο μάλλον την κομμουνιστική-επαναστατική), όχι μόνο αποπροσανατολίζει την κουβέντα από τα πραγματικά επίδικα αλλά καταλήγει να είναι επικίνδυνη για το ίδιο το κίνημα ρίχνοντας νερό στο μύλο της κυβέρνησης και του κεφαλαίου. Κερασάκι στην τούρτα αποτέλεσε και η στάση συγκεκριμένων μερίδων του αμφιθεάτρου όταν σχήμα από την Γεωπονική, που μαζί με το έτερο σχήμα στη σχολή κόντρα στους μαύρους συσχετισμούς και στην τρομοκρατία από μεριάς καθηγητικού μπλοκ, καθεστωτικών παρατάξεων και την παραφιλολογία των αστικών ΜΜΕ, τραβούν καταλήψεις και κινητοποιήσεις 2 εβδομάδων, πήγε να τοποθετηθεί και να μεταφέρει την εμπειρία του από τον κοινωνικό του χώρο. Η παρεμπόδιση που υπήρξε προκειμένου να τοποθετηθεί το συγκεκριμένο σχήμα μέσα στο συντονιστικό, η συνθηματολογία που πατούσε πάνω στην τοποθέτηση του σχήματος καθώς και η στοχοποίηση μιας ολόκληρης αντίληψης είναι λογικές οι οποίες για εμάς ανήκουν σε άλλους πολιτικούς χώρους και καμία σχέση δεν έχουν με τα ίδια τα ΕΑΑΚ και το κίνημα. Η παθογένεια αυτή δεν αποτυπώνεται μόνο σε επίπεδο συντονιστικών αλλά πολύ περισσότερο και στο πεδίο του δρόμου, καθώς οι αντιλήψεις αυτές αδυνατώντας να ηγεμονεύσουν με την πολιτική τους γραμμή στο εσωτερικό των συλλόγων αφού δεν αναμετρόνται με τα πραγματικά επίδικα, επιλέγουν να κρατήσουν μια άκρως σεχταριστική στάση καταστροφική για το κίνημα. Πολύ παραπάνω, καταλήγουν να απέχουν ακόμα και να σαμποτάρουν κινηματικές διεργασίες των συλλόγων, όπως έγινε και στις 2 Νοέμβρη, την επόμενη του συντονιστικού.

Ακριβώς σε αυτή τη βάση πήραμε την πολιτική επιλογή να αποχωρήσουμε από τη διαδικασία του συντονιστικού. Για εμάς τα ΕΑΑΚ αποτελούσαν και αποτελούν το μοναδικό μόρφωμα το οποίο μπορεί να σηκώσει αντιστάσεις ενάντια σε κυβερνήσεις και κεφάλαιο και στα σχέδια τους. Στη βάση αυτή, παλεύουμε με όλες μας τις δυνάμεις ώστε τα Ε.Α.Α.Κ. να είναι κοινωνικά και πολιτικά χρήσιμα, ώστε να συμβάλλουν τα μέγιστα στη συγκρότηση φοιτητικού και ευρύτερα νεολαιίστικου κινήματος, ώστε να ανατραπεί η αντιδραστική εκπαιδευτική αναδιάρθρωση αλλά και οι κυβερνήσεις που έχουν διαλύσει την προοπτική της γενιάς μας. Η ίδια η συγκυρία μας επιτρέπει και μας αναγκάζει να μιλήσουμε σε αυτή την κατεύθυνση, να θέσουμε στόχους και καθήκοντα για το ίδιο το μόρφωμα των Ε.Α.Α.Κ., που αν θέλει να υπηρετήσει τον ιστορικό του ρόλο αλλά και να είναι χρήσιμο στο σήμερα θα πρέπει να συγκρουστεί με όλες αυτές τις λογικές που το τραβούν πίσω. Η θέση των Ε.Α.Α.Κ. βρίσκεται στο δρόμο, στις μάχιμες κινητοποίησεις που ξεπηδούν όλο το τελευταίο διάστημα και την ενίσχυση όλων εκείνων των διεργασιών στους συλλόγους που στοχεύουν στην άμεση επανεμφάνιση του φοιτητικού κινήματος.

Τομέας Νεολαίας Αριστερής Συσπείρωσης