Οι νέες επιθέσεις που εξελίσσονταν στη Λωρίδα της Γάζας το τελευταίο χρονικό διάστημα μόνο τυχαίες δεν μπορούν να χαρακτηριστούν. Οι αποτρόπαιες εγκληματικές ενέργειες από πλευράς Ισραήλ δεν έχουν να κάνουν μόνο με τα αισθήματα της ακροδεξιάς κυβέρνησης του Νετανιάχου, αλλά πολύ περισσότερο με προσπάθειες κατατρομοκράτησης του παλαιστινιακού λαού, ώστε να δημιουργηθεί γόνιμο πολιτικό έδαφος για την εγκατάσταση και στη Γάζα μιας παλαιστινιακής διοίκησης που θα είναι ανδρείκελο των Ισραηλινών και θα εκτελεί τις εντολές του Τελ Αβίβ αδιαμαρτύρητα. Οι προσπάθειες από πλευράς Ισραήλ να αντιμετωπίσουν τον μεταβαλλόμενο συσχετισμό δυνάμεων στην Μέση Ανατολή εντείνονται από την στιγμή της ανατροπής του καθεστώτος του Μουμπάρακ στην Αίγυπτο, που μέχρι πρότινος αποτελούσε υποχείριο των ΗΠΑ και πιστό σύμμαχο του Ισραήλ.
Η συμφωνία εκεχειρίας, όπως αυτή διαμορφώθηκε στο Κάιρο, μετά τον θάνατο 160 παλαιστίνιων και εκατοντάδων τραυματιών, απαιτεί από το Ισραήλ να θέσει τέλος στις «εισβολές και τις δολοφονίες». Αυτό μπορεί να θέτει ένα προσωρινό τέλος στο αιματοκύλισμα του παλαιστινιακού λαού (καθώς ο πρωθυπουργός του Ισραήλ υπαινίχθηκε νέες πιο βίαιες στρατιωτικές επεμβάσεις), αλλά δεν καλύπτει πιο μακροπρόθεσμα κοινωνικά, οικονομικά και πολιτικά προβλήματα.
Στο ίδιο μήκος κύματος, της σταθεροποίησης του Ισραήλ στο χώρο της Μέσης Ανατολής και ευρύτερα στην ιμπεριαλιστική αλυσίδα, κυμαίνονται οι επιθέσεις απέναντι στο Ιράν, οι οποίες κλιμακώνονται τους τελευταίους μήνες με το εμπάργκο στις εξαγωγές πετρελαίου και σε άλλες παρεμβάσεις με στόχο την ανατροπή της ηγεσίας του. Οι παρεμβάσεις αυτές και οι πιέσεις για την καθυστέρηση και την ματαίωση του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν συνδυάζονται με τις απειλές και τους σχεδιασμούς του Ισραήλ για βομβαρδισμό Ιρανικών πυρηνικών εγκαταστάσεων. Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ δήλωσε ανοιχτά πως «μία επίθεση στο Ιράν θα μείωνε τις εντάσεις σε όλη τη Μ. Ανατολή και θα ωφελούσε όλα τα αραβικά κράτη». Έτσι, γίνεται φανερό πως μία αλλαγή και στη Συρία θα διευκόλυνε τα Ισραηλινά σχέδια επίθεσης στο Ιράν, τα οποία αν υλοποιηθούν θα οδηγήσουν σε γενικευμένο πόλεμο στην περιοχή, με βαριές συνέπειες.
Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ έχουν συνάψει στρατιωτικές συμφωνίες με το Ισραήλ και πραγματοποιούνται κοινές Ελληνο-ισραηλινές ασκήσεις εμπλέκοντας τη χώρα μας σε περιπέτειες κατά του Παλαιστινιακού και των άλλων λαών της περιοχής. Η στάση της επίσημης αριστεράς, όπως εκφράστηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ, με την κρυφή συνάντηση του Τσίπρα με τον πρόεδρο του Ισραήλ Σιμόν Πέρες, καλύπτει τη ΝΑΤΟική πολιτική στην περιοχή, αδυνατίζει την αντι-ιμπεριαλιστική πάλη του ελληνικού λαού, δίνοντας ταυτόχρονα πιστοποιητικά ευρωατλαντικής υποταγής και εξετάσεων για συνέχιση και από το ΣΥΡΙΖΑ της ίδιας πολιτικής.
Η εμβάθυνση της συνεργασίας των κυβερνήσεων Ελλάδας-Ισραήλ εμπεριέχει ως βασικό στοιχείο τη στρατιωτική συνεργασία των δύο αυτών χωρών. Αυτό σημαίνει μεγαλύτερη συμμετοχή της Ελλάδας σε κάθε είδους επεμβάσεις σε βάρος των λαών της περιοχής και φέρνει πιο κοντά τον κίνδυνο εμπλοκής της σε έναν γενικευμένο ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ανατολική Μεσόγειο και στην ευρύτερη περιοχή.
Η Αριστερή Συσπείρωση εναντιώνεται στα ιμπεριαλιστικά σχέδια ΕΕ-ΗΠΑ-ΝΑΤΟ και επιδιώκει να συμβάλει στο δυνάμωμα της αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό για να επιβληθεί αρχικά ο τερματισμός της ισραηλινής κατοχής και η δημιουργία ενός βιώσιμου και κυρίαρχου παλαιστινιακού κράτους.
Ο ελληνικός λαός καταδικάζει τις δολοφονικές ενέργειες του Ισραήλ σε βάρος του παλαιστινιακού λαού και τα σχέδια ΕΕ- ΝΑΤΟ για ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στην περιοχή.
Απαιτεί εδώ και τώρα:
•Να μην πάρει μέρος η Ελλάδα στους νέους ιμπεριαλιστικούς πολέμους των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, που ετοιμάζονται σε βάρος της Συρίας και του Ιράν.
•Να κλείσει τώρα η βάση της Σούδας.
•Να επιστρέψουν όλα τα ελληνικά στρατεύματα που βρίσκονται οπουδήποτε εκτός συνόρων.
•Να ακυρωθούν επίσημα και μόνιμα όλες οι συμφωνίες στρατιωτικής συνεργασίας με το Ισραήλ.
•Να αποδεσμευτεί η χώρα από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και το ΝΑΤΟ.
Οι πόλεμοι που εξελίσσονται ή που βρίσκονται στην πολιτική ατζέντα των μεγάλων δυνάμεων θα είναι υπαίτιοι για τα επόμενα ανθρώπινα θύματα και τις υλικές καταστροφές που θα συμβούν αλλά και για τα νέα κύματα προσφύγων και μεταναστών που θα υπάρξουν.