Μετά από 5 χρόνια συνεχόμενης ύφεσης και μίας σειράς από μεταρρυθμίσεις, στα πλαίσια της μνημονιακής πολιτικής, τα υπουργεία εργασίας, παιδείας και ανάπτυξης επινόησαν ένα μεγαλεπήβολο σχέδιο, το αποκαλούμενο “Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την ενίσχυση της απασχόλησης και της επιχειρηματικότητας των νέων”. Διακηρυκτικός στόχος του συγκεκριμένου σχεδίου είναι η καταπολέμηση της ανεργίας στους νέους μέχρι 29 ετών και η ενίσχυση της απασχόλησης τους σε διάφορους τομείς.

Η αλήθεια βέβαια είναι, πως ο πραγματικός στόχος του συγκεκριμένου σχεδίου απέχει κατά πολύ από τον διακηρυκτικό. Αρκεί κανείς να αναλογιστεί: Πως θα καταπολεμηθεί η ανεργία την στιγμή που προωθούνται εκ νέου απολύσεις σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα (η τρόικα απαιτεί 25.000 άμεσες απολύσεις μέχρι τα τέλη Μάρτη); Πως θα καταπολεμηθεί η ανεργία όταν το ψηφισμένο μνημόνιο επιβάλλει μία πρόσληψη στις 10 απολύσεις; Μήπως οι υψηλότεροι δείκτες ανεργίας στην ιστορία (30% και 60% για τους νέους από επίσημα στοιχεία) είναι αποτέλεσμα της ασκούμενης μνημονιακής πολιτικής και των επιταγών της ΕΕ και του ΔΝΤ;

Το περίφημο σχέδιο του υπουργείου Παιδείας, που ακούει στο όνομα «Αθηνά», επιχειρείται να παρουσιαστεί από την τρικομματική κυβέρνηση του Σαμαρά σαν πανάκεια για την λύση όλων των προβλημάτων της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στην Ελλάδα. Αν και η στοχοθεσία του σχεδίου αυτού "περιορίζεται", σύμφωνα με τις δηλώσεις του υπουργού, Κ. Αρβανιτόπουλου, στον περιορισμό των τμημάτων που εμφανίζουν μειωμένη ζήτηση ή περιορισμό των αποφοίτων τους, το «Αθηνά» εντάσσεται στη συνολικότερη πολιτική της δημοσιονομικής λιτότητας, της κατάργησης του κοινωνικού κράτους, των ξέφρενων ιδιωτικοποιήσεων, της εγχάραξης συγκεκριμένων ιδεολογικών χαρακτηριστικών στη νεολαία για την ενσωμάτωση της μεταρρυθμιστικής πολιτικής και της διάλυσης οποιασδήποτε μορφής συλλογικής έκφρασης η διεκδίκησης.

Η τομή της συγκεκριμένης αναδιάρθρωσης είναι πολυεπίπεδη και αρκετά βαθειά.

Σαν σήμερα, πριν από 22 χρόνια (8 Ιανουαρίου 1991) δολοφονήθηκε από μέλη της ΟΝΝΕΔ, ο μαθηματικός Νίκος Τεμπονέρας,  σε σχολείο της Πάτρας που βρισκόταν υπό κατάληψη. Ο Νίκος Τεμπονέρας ήταν εκπαιδευτικός, μέλος του Εργατικού Αντιιμπεριαλιστικού Μετώπου (ΕΑΜ) και είχε ενεργή δράση στις κινητοποιήσεις που είχαν ξεσπάσει τότε ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης με αιχμή τις προσπάθειες για επιστροφή σε ένα μοντέλο όμοιο με αυτό της περιόδου της χούντας.

Αποκορύφωμα της επίθεσης στην εκπαίδευση είχε αποτελέσει το αντιδραστικό νομοσχέδιο Κοντογιαννόπουλου, τότε υπουργού παιδείας της ΝΔ και μετέπειτα βουλευτή του ΠΑΣΟΚ. Το νομοσχέδιο αυτό προέβλεπε πειθαρχικά με ποινολόγια διαγωγής, ποδιές, κατάργηση των συλλογικών οργάνων των μαθητών, μείωση των αργιών, εισαγωγή εξεταστικής περιόδου στις δυο τελευταίες τάξεις του δημοτικού, υποχρεωτικό εκκλησιασμό κ.α., θυμίζοντας το μοντέλο λειτουργίας των σχολείων την περίοδο της χούντας. Όμως, αυτό το νομοσχέδιο θα έφερνε ριζικές αλλαγές και στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Μερικές από τις σημαντικότερες αλλαγές ήταν η κατάργηση της δωρεάν διανομής συγγραμμάτων, η εντατικοποίηση των ρυθμών σπουδών, η κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, καθώς και η κατάργηση της φοιτητικής συμμετοχής στα όργανα συνδιοίκησης. Διατάξεις οι οποίες περιλαμβάνονται και στο νομοσχέδιο Διαμαντοπούλου-Αρβανιτόπουλου για την τριτοβάθμια εκπαίδευση.