Εργαζόμενοι, εργαζόμενες, νέοι, άνεργοι,
Αγώνες δεκαετιών, απεργίες, διαδηλώσεις και νεκροί εργάτες για τα δίκαια της εργατικής τάξης αναζητούν ακόμα την δικαίωση τους στο Σήμερα. Αγώνες για τα δικαιώματα στην εργασία, το 8ωρο, τους αξιοπρεπείς μισθούς, τη μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, το δικαίωμα στον ελεύθερο συνδικαλισμό και τον ελεύθερο χρόνο, για την εργατική χειραφέτηση και την κατάκτηση της πολιτικής εξουσίας των εργατών, είναι η έμπρακτη συνέχεια των αγώνων που τιμούμε.
Η παγκόσμια οικονομία χωρίς να έχει συνέλθει από την κρίση του 2008-09 κλυδωνίζεται πολύ έντονα από τις επιπτώσεις μια θανατηφόρας και έντονα μεταδοτικής ασθένειας. Ο ιός έχει εξαπλωθεί πλέον σε όλες σχεδόν τις χώρες, με την Ευρώπη και τις ΗΠΑ να αποτελούν επίκεντρο της πανδημίας με χιλιάδες θύματα σε Ιταλία, Ισπανία, Γαλλία, Μεγάλη Βρετανία και ΗΠΑ. Τα ισχυρά καπιταλιστικά κέντρα αποδεικνύουν για άλλη μια φορά την γύμνια μπροστά σε μια μεγάλη ανθρωπιστική κρίση, αγωνιώντας για την πτώση της κερδοφορίας τους και χωρίς καμιά αυτοκριτική για την έλλειψη ισχυρού δημόσιου συστήματος υγείας. Έχουν τελειώσει τα μεγάλα λόγια για τα φοβερά Ιδιωτικά Συστήματα Υγείας της Ιταλίας της Αγγλίας και των ΗΠΑ. Αποδεικνύεται με τον πλέον τραγικό τρόπο ότι μόνο ένα δημόσιο και άρτια στελεχωμένο σύστημα υγείας μπορεί να προσφέρει τις απαιτούμενες υγειονομικές υπηρεσίες πρόληψης και νοσηλείας και να διασφαλίσει τη δημόσια υγεία για όλο το λαό ανεξάρτητου εισοδήματος, καταγωγής, ταξικής προέλευσης.
Εδώ και ένα μήνα η κυβέρνηση της ΝΔ επιχειρεί να μετακυλήσει τις βαρύτατες πολιτικές ευθύνες της για την τραγική κατάσταση του δημόσιου συστήματος υγείας, άλλοτε προς τους πολίτες και άλλοτε προς τους γιατρούς.
Στην πιο δύσκολη φάση της πανδημιας, δεν είναι ικανή ούτε καν να προωθήσει προς το προσωπικό των νοσοκομείων είδη ατομικής προστασίας και ουσιαστικα αρνείται να ενισχύσει ΕΜΠΡΑΚΤΑ τα δημόσια νοσοκομεία.
Ακόμα και την ύστατη ώρα η Κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει να επιμένει στην μνημονιακή πολιτική των προηγούμενων χρόνων, μια πολιτική σκληρής λιτότητας και περικοπών στα δημόσια νοσοκομεία, μια πολιτική που ο πλούσιος ζει και ο φτωχός πεθαίνει.
Του Σπύρου Κοντομάρη
Κάθε μέρα και κάθε ώρα που περνάει χιλιάδες άνθρωποι σε όλη τη γη πέφτουν νεκροί από μια πρωτοφανώς μεταδοτική νόσο χωρίς γνωστό φάρμακο ή εμβόλιο. Όσο άγνωστη είναι η θεραπεία του Covid_19, άλλο τόσο γνωστή είναι η αιτία που τoν προκάλεσε. Είναι μια ακόμα νόσος που οφείλεται στην αχόρταγη καπιταλιστική εκμετάλλευση των φυσικών πόρων του πλανήτη, την αποψίλωση τεράστιων παρθένων εκτάσεων γης, την βίαιη κτηνοτροφική και αγροτική εκβιομηχάνιση με γενετικές μεταλλάξεις και βιοτεχνολογικά μέσα. Το κεφάλαιο δεν κάνει δεύτερες σκέψεις μπροστά στην επέκταση της κερδοφορίας του, δεν λογαριάζει τις συνέπειες για το κλίμα, το περιβάλλον, τη φυσική αλυσίδα, τους ωκεανούς, τις ανθρώπινες ζωές. Αντιμετωπίζει κυνικά την ανάδυση νέων τοξικότερων και μεταλλασσόμενων ιών, όπως ο covi_19, σαν αποδεκτό ρίσκο των δραστηριοτήτων του. Το κεφάλαιο έχει ανοίξει το κουτί της Πανδώρας και εάν δεν το εμποδίσουμε, τίποτα δεν μπορεί να αποκλείσει αλλεπάλληλες, ανεπανόρθωτες και μεγαλύτερες τραγωδίες στο μέλλον.
Επιμέλεια: Άννα - Μαρία Κατσιμένη
Είναι γεγονός πως η εξάπλωση του νέου ιού έχει δημιουργήσει μία ιδιαίτερη κατάσταση παγκοσμίως. Σε εγχώριο επίπεδο, η κυβέρνηση ΝΔ έχει επιλέξει να αντιμετωπίσει την κατάσταση αυτή όπως ασκεί τη διακυβέρνηση της χώρας ήδη από την αρχή της θητείας της: με άγρια επίθεση στον κόσμο της εργασίας, ενίσχυση της εργοδοσίας, υποστήριξη των συμφερόντων των ιδιωτικών μονάδων υγείας και υποβάθμιση των δημόσιων, όπου «άοπλοι» αφήνονται στην πρώτη γραμμή ιατροί, νοσηλευτές και διοικητικό προσωπικό, και φυσικά με ασφυκτική συρρίκνωση των ατομικών και συλλογικών δικαιωμάτων. Αστυνομικό κράτος και άκρατος οικονομικός νεοφιλελευθερισμός φαίνεται να συνιστά τη «μαγική συνταγή» όχι μόνο της υπάρχουσας κυβέρνησης αλλά του νεοφιλελεύθερου κράτους των τελευταίων χρόνων, το οποίο θα λέγαμε πως φαίνεται να έχει διαγράψει μονοκονδυλιά την παλιά αστική συνταγματική νομιμότητα, συστηματοποιώντας μια κατάσταση εξαίρεσης.