«Η Ευρώπη είναι ένας κήπος. Έχουμε φροντίσει έναν κήπο. Και ο υπόλοιπος κόσμος, τουλάχιστον κατά το μεγαλύτερο μέρος του, είναι μια ζούγκλα. Η ζούγκλα μπορεί να καταλάβει τον κήπο».
Με αυτές τις αποικιοκρατικής χροιάς δηλώσεις ο Ζοζέπ Μπορέλ, Ύπατος Εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας, έδινε τον περασμένο Οκτώβρη το στίγμα της πολιτικής των κρατούντων στην ΕΕ.
Δύο τραγικά συμβάντα μέσα σε λίγα 24ωρα που «ήρθαν να επιβεβαιώσουν με τον χειρότερο τρόπο την κατάσταση του ΕΚΑΒ. Στην Κω χάθηκε μια γυναίκα 63 ετών που απεβίωσε πάνω στην καρότσα αγροτικού ημιφορτηγού, γιατί το μοναδικό διαθέσιμο ασθενοφόρο του νησιού ήταν σε άλλο περιστατικό, ενώ και στη Νέα Μάκρη Αττικής χάθηκε επίτοκη 19 ετών μετά από πέντε ολόκληρες ώρες αναμονής για ασθενοφόρο. Ακόμη και στην περίπτωση του θανάτου της 63χρονης τουρίστριας στη Χαλκιδική αναφέρεται καθυστέρηση άφιξης ασθενοφόρου.
Οι διαδοχικοί πυροβολισμοί στον αέρα από αστυνομικό έξω από πανεπιστημιακό χώρο την ώρα που εκατοντάδες φοιτητές βρίσκονταν στο χώρο του Ασύλου, αποτελούν από τη μια δολοφονική πράξη και από την άλλη μια ακόμα ακραία έκφανση της κρατικής επιβολής. Το γεγονός αυτό που δεν είναι μεμονωμένο, εγείρει τη λαϊκή αγανάκτηση σε σχέση με την αστυνομική αυθαιρεσία, όψη της οποίας βλέπουμε όλα και πιο συχνα τα τελευταία χρόνια.
ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ Η ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΥ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΝΕΟΛΑΙΑ
Οι μαζικές διαδηλώσεις που λαμβάνουν χώρα σε όλες τις πόλεις τις τελευταίες εβδομάδες, με αποκορύφωμα τη μαζική απεργία και τις μεγάλες διαδηλώσεις στις 8/3 δείχνουν ότι το κρατικό έγκλημα στα Τέμπη δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από το φαιδρό αφήγημα του «τραγικού ανθρώπινου λάθους» που στήνουν η Κυβέρνηση και μιντιακό της επιτελείο.
Η Αριστερή Συσπείρωση καταγγέλει την απαράδεκτη σύλληψη δύο μαθητών Γυμνασίου (!) στην Πάτρα, ο ένας εκ των οποίων Πρόεδρος του 4ου Γυμνασίου Πάτρας , που τελούσε υπό κατάληψη στα πλαίσια του πανελλαδικού ξεσηκωμού για το κρατικό έγκλημα στα Τέμπη.
H ΟΡΓΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΝΑ ΠΝΙΞΕΙ ΚΑΘΕ ΣΥΝΕΝΟΧΟ ΣΤΟ ΚΡΑΤΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ
Εργαζόμενοι στο σιδηρόδρομο μετρήθηκαν και είναι λιγότεροι, οικογένειες ξεκληρίστηκαν, νέοι άνθρωποι έχασαν τους συγγενείς, τους φίλους και τους συμφοιτητές τους. Οι μαζικές διαδηλώσεις που λαμβάνουν χώρα σε όλες τις πόλεις τις τελευταίες ημέρες, με σημαντική συμμετοχή εργαζομένων και νεολαίας,αποτελούν μία ελπιδοφόρα υπενθύμιση ότι κανένα κρατικό έγκλημα δεν πρόκειται να θαφτεί κάτω από τις φθηνές δικαιολογίες του «τραγικού ανθρώπινου λάθους».