Από τις 17 Ιουλίου του 1942 μέχρι και τις 2 Φεβρουαρίου του 1943 οι μαχητές του Κόκκινου Στρατού δίνουν τη ψύχη τους σε αλλεπάλληλες σκληρές συγκρούσεις απέναντι στο ναζιστικό κτήνος. Είναι η μάχη του Στάλινγκραντ, η έκβαση της οποίας θα κρίνει τις τύχες ολόκληρων λαών, θα κρίνει την ιστορία της ανθρωπότητας. Όταν τον Ιούνιο του 1941 με την «επιχείρηση Μπαρμπαρόσα» η χιτλερική μπότα πατούσε το πόδι της στο πρώτο σοσιαλιστικό κράτος στην υφήλιο, δεν περίμενε ότι λίγα χρόνια μετά θα συντριβεί από το δυναμισμό, την πυγμή και τη σθεναρή αντίσταση του σοβιετικού λαού.
Μετά τη συντριπτική ήττα στη μάχη της Μόσχας τον Δεκέμβρη του 1941 ο χιτλερικός στρατός ετοιμάζεται για τη σφοδρότερη επίθεση, καθώς η περιοχή γύρω από το Στάλινγκραντ και ευρύτερα τα εδάφη του νότιου κομματιού της Σοβιετικής Ένωσης είχαν μεγάλο οικονομικό ενδιαφέρον. Τόσο λόγω του μεγάλου όγκου σιτοπαραγωγής, εξόρυξης πετρελαίου και μεταλλευμάτων όσο και λόγω των υδάτινων εμπορικών δρόμων του Βόλγα αλλά και του μεγάλου βιομηχανικού κέντρου με παράλληλη συγκέντρωση σημαντικού αριθμού βιομηχανικών εργατών.

Με μαζικές συσκέψεις, μηχανοκίνητες πορείες, αποκλεισμούς εθνικών οδών, συντονιστικές επιτροπές των μπλόκων και πανελλαδική δικτύωση, οι αγρότες και κτηνοτρόφοι του καθημερινού μόχθου κλιμακώνουν τον αγώνα από τον Έβρο μέχρι την Κρήτη και εντείνουν τις πιέσεις τους απέναντι στις πολιτικές της Κυβέρνησης.

Γιατί αυτή η πολιτική οδήγησε στις τιμές-ψίχουλα με τις οποίες αναγκάζονται να ΔΩΡΙΖΟΥΝ και όχι να πωλούν την παραγωγή τους στους μεγαλέμπορους, τους βιομήχανους και τις αλυσίδες σουπερ-μάρκετ, την ίδια στιγμή που το κόστος παραγωγής έχει χτυπήσει κόκκινο ως αποτέλεσμα των αυξημένων τιμών σε ενέργεια, φυτοφάρμακα, λιπάσματα.

Καταδικάζουμε την απαράδεκτη εισβολή των ΜΑΤ για άλλη μια φορά στο ΑΠΘ!Χρησιμοποιώντας ως αφορμή κατάληψη που πραγματοποιούταν εκείνη την στιγμή στο κτήριο διοίκησης, τα ΜΑΤ εισέβαλαν για άλλη μια φορά με όρους στρατιωτικής επιχείρησης στο ΑΠΘ, καταπατώντας το Πανεπιστημιακό Άσυλο. Επιχειρούν να σπείρουν την τρομοκρατία σε μια περίοδο που οι αντιδράσεις του φοιτητικού κόσμου απέναντι στις εξαγγελίες για ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων είναι ένα καζάνι που φουντώνει πανελλαδικά, με μαζικές διαδηλώσεις και καταλήψεις σε όλες τις μεγάλες πόλεις της χώρας. Και αφού οι απειλές για πειθαρχικά, ηλεκτρονικές εξεταστικές και εισαγγελικές παρεμβάσεις απέτυχαν παταγωδώς, επιλέγουν το γνώριμο δρόμο της επίδειξης επιχειρησιακής ισχύος.

Οι αστυνομικές δυνάμεις επειτα απο δυναμικη παρέμβαση των φοιτητικων συλλόγων στις σχολές που βρισκονται υπό καταληψη αποχώρησαν.

O νόμος Γεωργιάδη που ψηφίστηκε πριν λίγους μήνες στη βουλή έχει ξεκινήσει ήδη να εφαρμόζεται.
Έρχεται να θεσμοθετήσει την εργασιακή ζούγκλα κάνοντας:

• νόμο το 13ωρο ημερησίως και εργασία 70 ώρες τη βδομάδα,
• νόμο την κατάργηση της 5νθήμερης 40ωρης εργασίας και επέκταση σε 6η και 7η μέρα,
• νόμο τις συμβάσεις μηδενικών ωρών,
• νόμο τις νέες συμβάσεις ευέλικτων μορφών απασχόλησης όπως κατά παραγγελία χωρίς οργανωμένο ωράριο,
• νόμο την επέκταση και εφαρμογή της ψηφιακής κάρτας εργασίας
• νόμο τον καθορισμό του κατώτατου μισθού με υπουργική απόφαση και την περεταίρω διευκόλυνση της απόλυσης