Η Αριστερή Συσπείρωση καταγγέλλει τη δολοφονική πολιτική της Κυβέρνησης και του Λιμενικού Σώματος με θύματα 12 πρόσφυγες, 9 παιδιά - βρέφη και 3 γυναίκες, ανοικτά του Φαρμακονησίου. Η απολογητική εκδοχή του ατυχήματος δεν πείθει κανέναν.

Οι αποτρόπαιες προτροπές τους αρχηγού της ΕΛ.ΑΣ. προς τους υφιστάμενούς του, να "κάνουν τον βίο αβίωτο" στους μετανάστες και οι ενοχικές δηλώσεις του υπουργού Ναυτιλίας και Αιγαίου ο οποίος ενοχλήθηκε μόνο από την δημοσιοποίηση των δολοφονιών, επιβεβαιώνουν τις μαρτυρίες των μεταναστών, που είδαν τις οικογένειες τους να χάνονται μπροστά στα μάτια τους, όταν οι λιμενικοί τους εξανάγκαζαν να ξαναβουτήξουν στο θάνατό τους.

Η κατεύθυνση και η πρακτική της Χ.Α. υιοθετούνται επισήμως και νομίμως από το σύστημα, τόσο από την προεδρεύουσα της ΕΕ, όσο και από το σύνολο των κυβερνήσεων της Ε.Ε. που ευθύνονται για αναρίθμητες δολοφονίες προσφύγων, ιδιαίτερα στα θαλάσσια σύνορά τους. Η πολιτική που δολοφονεί πρόσφυγες στα σύνορα, είναι η ίδια που τους έχει κάνει μετανάστες. μακριά από τα σπίτια τους.

Δημοσιεύτηκε στο ΠΡΙΝ, 09/02/14

Για την πολιτική μετωπική συμπόρευση των δυνάμεων της αντικαπιταλιστικής αριστεράς με ένα φάσμα δυνάμεων και σημείο επαφής το αναγκαίο μεταβατικό πρόγραμμα.

Η συνέχεια της προσπάθειας μετωπικής συμπόρευσης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και δυνάμεων του ευρύτερου φάσματος της Αριστεράς άλλες αντικαπιταλιστικές και άλλες όχι, που έρχονται σε ρήξη με τα ρεύματα του Ευρωμονόδρομου και τις κυρίαρχες αστικές στρατηγικές επιλογές, δεν αποτελεί μονόδρομο για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ ούτε αυτοσκοπό. Αποτελεί όμως απαίτηση της θεμελιώδους λογικής του μεταβατικού αντικαπιταλιστικού προγράμματος στην κατεύθυνση της διεύρυνσης της πολιτικής του απεύθυνσης, της διεύρυνσης της κοινωνικής του δυναμικής, τον πολλαπλασιασμό της κοινωνικής του αξίας. Μία ενδεχόμενη αποτυχία της συμπόρευσης αποτυπώνει την αδυναμία απάντησης στον κατακερματισμό και στη συγκρότηση ενός διακριτού πολιτικού ανατρεπτικού μπλοκ.

Χαιρετισμός στο 3ο Συνέδριο του Νέου Αριστερού Ρεύματος

Αγαπητοί σύντροφοι και συντρόφισσες του Νέου Αριστερού Ρεύματος.

Δεχθείτε τους πιο εγκάρδιους συντροφικούς χαιρετισμούς και ευχές μας για την επιτυχία των εργασιών του 3^ου Συνεδρίου σας που πραγματοποιείται σε μια ιδιαίτερη πολιτική συγκυρία που χαρακτηρίζεται από την ένταση της καπιταλιστικής κρίσης και τη σαρωτική επίθεση των δυνάμεων του κεφαλαίου σε βάρος του κόσμου της εργασίας.

Το 3^ο Συνέδριό σας με τις αποφάσεις του καλείτε να συμβάλει στην συγκρότηση των αντιστάσεων των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων απέναντι στην καπιταλιστική επίθεση. Καλείται να συμβάλει με τις επεξεργασίες του στο αναγκαίο πλατύ κοινωνικό και πολιτικό μέτωπο σε αντικαπιταλιστική κατεύθυνση, πέρα και μακριά από λογικές συνδιαχείρισης και κυβερνητισμού.

Το συνέδριό σας καλείται να συμβάλει στην ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος, στην ενίσχυση της ενότητας της εργατικής τάξης και την ενιαία δράση της, στο συντονισμό των αγώνων της, στην συμβολή για τη δημιουργία πλατιών κοινωνικών λαϊκών σχημάτων αντίστασης, ανυπακοής και αλληλεγγύης, στην ενίσχυση και συμβολή για τη συγκρότηση ενός ενιαίου αντιφασιστικού μετώπου ικανού να απαντήσει με μαζικούς όρους στο φασισμό, στο δυνάμωμα της πάλης για τις δημοκρατικές ελευθερίες και τα δικαιώματα των εργαζομένων, του λαού και της νεολαίας, στην επίτευξη των κοινωνικών συμμαχιών για την αντικαπιταλιστική ανατροπή.

Ένα χρόνο πριν, η εφημερίδα της Αριστερής Ανατροπής ως όργανο της Αριστερής Συσπείρωσης, στο πρώτο της τεύχος επιχειρούσε τη δική της συμβολή στην κατεύθυνση του διαλόγου και των πρωτοβουλιών για την οικοδόμηση του πολιτικού και κοινωνικού μετώπου που θα θέτει τη στρατηγική της ρήξης και της ανατροπής με την κυρίαρχη αστική στρατηγική.
Η κοινωνική συγκυρία φέρνει τα 40 χρόνια από τη λαϊκή εξέγερση του Πολυτεχνείου να ορίζονται σε ένα πολιτικό και κοινωνικό σημείο όπου απαιτείται περισσότερο παρά ποτέ στη σύγχρονη ιστορία η εισβολή με δυναμικό τρόπο του λαϊκού παράγοντα στο προσκήνιο, το σφράγισμα των πολιτικών εξελίξεων, την ανατροπή των σχεδιασμών της αστικής εξουσίας.
Η εποχή της μνημονιακής εξαθλίωσης στην Ελλάδα πλέον χαρακτηρίζεται από τις μεταβολές στο πολιτικό επίπεδο που ανταγωνίζονται σε βάθος και ένταση τις μεταβολές στο κοινωνικό οικονομικό πεδίο. Τις μεταβολές που αποτυπώνονται στη σφαίρα της παραγωγής και της εργασίας και πάντοτε σε βάρος των δυνάμεων της εργασίας και προκαλούνται από τις σαρωτικές καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις. Στρατηγική που αποτελεί το μοναδικό Σχέδιο καπιταλιστικής εξόδου από την κρίση.
Στο φόντο αυτό, η κεντρική επιλογή της αστικής τάξης, που βρίσκεται σε συμφωνία και όχι σε αντίθεση με τις επιταγές της τρόικας που εκπροσωπούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου των κυρίαρχων καπιταλιστικών σχηματισμών, περιλαμβάνει πλέον και τη βαθιά μεταβολή του πολιτικού συστήματος. Επιχειρεί να επιδράσει με καταλυτικό τρόπο στην κρίση πολιτικής εκπροσώπησης και να την καθορίσει επιτυγχάνοντας τη μετατόπιση και ενσωμάτωση των πολιτικών δυνάμεων, ή στοχευοντας τις πολιτικές διαφοροποιήσεις και τοποθετώντας τες στο πολιτικό περιθώριο και άκρο.