Να διαλυθεί τώρα η Βουλή! – Θέλουμε κυβέρνηση δημοκρατική!

Όχι δεν είναι ακόμα τουλάχιστον κάποιο νέο σύνθημα στις διαδηλώσεις που το φωνάζουν τα μέλη και οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε οι αγανακτισμένοι εργαζόμενοι και ο λαός  που ευελπιστούν ότι μια κυβερνητική αλλαγή από την αριστερά θα του έλυνε κάποια  προβλήματα. Συνήθως και ιστορικά έτσι συμβαίνει και τέτοιου είδους συνθήματα ακούγονται από τις δυνάμεις της Αριστεράς που βρίσκονται πίσω από τις ανάγκες και διαθέσεις των λαών, που «αναζητούν» άλλους δρόμους προσέγγισης στην σοσιαλιστική προοπτική, που τρέφουν φρούδες ελπίδες ότι μια κυβερνητική αλλαγή μπορεί να αλλάξει την κοινωνία ή σε καλύτερη εκδοχή ότι μια κυβερνητική αλλαγή μπορεί να είναι η αρχή.

Έτσι συνέβη και στα τέλη της δεκαετίας του 70 όταν  το νηπιακό ΠΑΣΟΚ με θέσεις αντι- ευρωπαϊκές και αντιιμπεριαλιστικές βάδιζε ολοταχώς για το ραντεβού του με την ιστορία στις 18 Οκτώβρη του 1981, απαλλαγμένο μάλιστα και από βαρίδια, όπως τον μετέπειτα πρωθυπουργό και πρόεδρο του  Κ. Σημίτη, που «σφάχτηκε» γιατί εξέφρασε διαφορετική άποψη και τάχθηκε με την «Ευρώπη των λαών» απέναντι στη θέση «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο».

Διαβάστε στην Αριστερή Ανατροπή, την εφημερίδα της Αριστερής Συσπείρωσης που κυκλοφορεί:

Για την 2η Συνδιάσκεψη της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. :

- Κείμενο Συμβολής της Αριστερής Συσπείρωσης για τη Β' Συνδιάσκεψη της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.

- Το βλέμμα της Αριστεράς είναι τώρα πάνω μας, μπορούμε και της κοινωνίας (του Σπύρου Κοντομάρη)

- Μεταβατικό πρόγραμμα και κυβερνητική εξουσία (του Γιάννη Χριστόπουλου)

- Ο τρίτος πόλος της Αριστεράς και το κόμμα "Σχέδιο Β'" (του Δημήτρη Μπλάνα)

- Όταν ο δεξιός και ο αριστερός οπορτουνισμός, κάνοντας κύκλους, τελικά συναντιόνται στο έδαφος της κυρίαρχης ιδεολογίας

- Μικρά και μεγάλα στιγμιότυπα από τις Συνελεύσεις των Τ.Ε. της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α.

 Διαβάστε ακόμα:

- Επιστράτευση ενάντια στην τάξη και τον αυταρχισμό της κυβέρνησης (της Γαλανής Κανελλοπούλου)

- Προσοχή για να μην χαθεί το παιχνίδι (του Διονύση Κλάδη)

- ΜΕΒΓΑΛ όπως Χαλυβουργία

- Εξετάσεις δίνει και το κίνημα, όχι μόνο οι μαθητές

- Σκουριές: Οι Γαλάτες πάντα νικάνε στο τέλος

- ΤΕΙ: "να δοθεί ένα ηχυρό μήνυμα ανυπακοής!"

Καμία υποτίμηση της αναγκαίας προγραμματικής βάσης συσπείρωσης

Η Β’ Συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ πραγματοποιείται σε μια ιδιαίτερη πολιτική συγκυρία που χαρακτηρίζεται  από την ένταση της καπιταλιστικής κρίσης και τη σαρωτική επίθεση των δυνάμεων του κεφαλαίου σε βάρος του κόσμου της εργασίας.

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες αναπτύσσεται η ταξική πάλη, δίνονται αμυντικές μάχες χαρακωμάτων, δημιουργούνται εξεγερσιακά ξεσπάσματα με έλλειψη οργανωμένων κινηματικών παρεμβάσεων –τέτοιων τουλάχιστον που οι συνθήκες της αστικής επίθεσης απαιτούν- δημιουργούνται απογοητεύσεις και υποχωρήσεις,  δοκιμάζονται οι στρατηγικές και τακτικές των δυνάμεων της Αριστεράς.

Η κρίση στην Κύπρο επιβεβαίωσε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο,ότι μέσα στα πλαίσια της ΕΕ δε χωράει επαναδιαπραγμάτευση των μνημονίων και του χρέους, καταρρίφτηκε ο μύθος των κοινοβουλευτικών αυταπατών και επιβεβαιώθηκε ότι μόνο ένα αποφασιστικό εργατικό και λαϊκό κίνημα με αντικαπιταλιστική κατεύθυνση μπορεί να επιβάλει λύσεις προς όφελος του λαού, επιβεβαιώθηκε επίσης και κατερρίφθησαν οι αυταπάτες, ότι μπορεί με επιμέρους στόχους και απειλές για έξοδο από την Ευρωζώνη αλλά μέσα στην ΕΕ, ότι μπορεί να υπάρξει διαπραγμάτευση και διαχείριση της κρίσης (προς όφελος ποιού;). Επιβεβαιώθηκε επίσης, ότι η Ε.Ε. ως συνασπισμός κεφαλαίων των ευρωπαϊκών αστικών τάξεων προκειμένου να διατηρήσει τον έλεγχο και να εξασφαλίσει την επιβίωσή της, είναι διατεθειμένη να προχωρήσει ακόμα και σε βίαιη μαζική καταστροφή υπερσυσωρευμένων κεφαλαίων.