Τη ζωή έπαιξε κορώνα γράμματα με το θάνατο...

Η ακροδεξιά συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ   έκανε ένα βήμα πίσω απέναντι στο τεράστιο κύμα αλληλεγγύης στον απεργό πείνας Νίκο Ρωμανό.  Ο οριακός αγώνας ενός νέου έστησε στον τοίχο μια ολόκληρη κυβέρνηση που έπαιξε και έχασε.

Κάθε αγώνας αφήνει πίσω του πολλά.

Η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ τσακίζεται στα βράχια των ψεύτικων προσδοκιών που έσπειρε. Η υπεσχημένη έξοδος από τα Μνημόνια και η χαλάρωση των δημοσιονομικών μέτρων, αποδεικνύεται πώς ούτε κατά διάνοια δεν ανήκει στα σχέδια της ΕΕ και του ΔΝΤ. Η κατά φαντασία έξοδος από τα Μνημονία, μετατρέπεται σε νέα σκληρή επίθεση απέναντι σε ότι έχει απομείνει στα δικαιώματα και τη ζωή της εργαζόμενης πλειοψηφίας.

Η κυβέρνηση επιχειρεί να διασωθεί από το ναυάγιο της «διαπραγμάτευσης», αναζητώντας πολιτική διέξοδο και κοινωνικό έρεισμα στην επίδειξη ακροδεξιού τσαμπουκά. Επιστρατεύει κάθε απόθεμα δημαγωγίας, μικροαστισμού και μισαλλοδοξίας για να αντιμετωπίσει την λαϊκή κατακραυγή.

πως οι φοιτητές έστειλαν τον Τζιφόπουλο σπίτι του

Μέσα σε μια περίοδο που όλα τα ευφυολογήματα περί εξόδου από τα Μνημόνια και χαλάρωσης των μέτρων, με την ανοχή της Τρόικα και της ΕΕ αποδεικνύονται φούμαρα, η Κυβέρνηση, αποφάσισε να εκτονώσει την κοινωνική δυσαρέσκεια υιοθετώντας μια σειρά αυταρχικών κινήσεων, προσπαθειών τρομοκράτησης και καταστολής κάθε μορφής κοινωνικών αγώνων και ριζοσπαστικών πρακτικών, που παίρνει τη μορφή όχι μόνο της φυσικής και της ιδεολογικής καταστολής αλλά και την απόπειρα παγίωσης ενός δυσμενούς συσχετισμού δύναμης για τις δυνάμεις της εργασίας σε θεσμικό επίπεδο με σκοπό την όσο το δυνατόν απρόσκοπτη επιβολή όλων των αναδιαρθρώσεων και μέτρων που προωθεί η μνημονιακή κυβέρνηση.

Η έκδοση του τέταρτου τεύχους της Αριστερή Ανατροπής πραγματοποιείται στο φόντο μιας σειράς κοινωνικών και πολιτικών μετασχηματισμών στην Ελλάδα και τον υπόλοιπο κόσμο. Συγκλονιστικά είναι τα γεγονότα που προκαλούνται από τα αδιέξοδα του καπιταλισμού. Έξι χρόνια μετά από  το σημείο μηδέν της έκρηξης της καπιταλιστικής κρίσης τόσο το κεφάλαιο όσο και οι σύμμαχες προς αυτό τάξεις έχουν αδυναμία να περιγράψουν ένα σχέδιο καπιταλιστικής εξόδου από την κρίση. Εντείνονται ακόμα περισσότερο οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί, σφραγίζοντας μια νέα φάση διατάραξης των εύθραυστων ισορροπιών με κύρια θύματα τους λαούς. Τους πολέμους που διεξάγουν στο εξωτερικό, διαδέχονται μια σειρά επιθέσεων στις δυνάμεις της εργασίας στο εσωτερικό των χωρών του «ανεπτυγμένου» καπιταλισμού. Ιδιαίτερα στη χώρα μας οι επιταγές των μνημονίων και της Τρόικας εφαρμόζονται με αμείωτη ένταση, θέτοντας την ελληνική κοινωνία σε μια παρατεταμένη δοκιμασία, από τις πιο δύσκολες στην εξέλιξη της σύγχρονης ιστορίας μας.

41 χρόνια μετά την γνήσια λαϊκή εξέγερση του Πολυτεχνείου επιβεβαιώνεται για ακόμη μία φορά το πόσο σημαντική ήταν η συμβολή του, αλλά και το πόσο διαχρονικά και ζωντανά στο σήμερα είναι τα διδάγματα του. Ήταν και είναι διαχρονικά μια τομή μέσα στη συνέχεια της καπιταλιστικής ομαλότητας και της πολιτικής ενσωμάτωσης. Η καθοριστική εισβολή του λαϊκού παράγοντα στο προσκήνιο και ο τρόπος με τον οποίο αυτός ακύρωσε τα σχέδια ιδεολογικής υποταγής της Αριστεράς μέσω μιας ομαλής αποκατάστασης της Δημοκρατίας, είναι σήμερα απολύτως επίκαιρη. Το αίτημα ριζοσπαστικής απελευθέρωσης από τα δεσμά της ταξικής εκμετάλλευσης, χωρίς εκπτώσεις και χωρίς υπαναχωρήσεις, παραμένει ανεκπλήρωτο.

Διαβάστε περισσότερα...