Οι νέες επιθέσεις που εξελίσσονταν στη Λωρίδα της Γάζας το τελευταίο χρονικό διάστημα μόνο τυχαίες δεν μπορούν να χαρακτηριστούν. Οι αποτρόπαιες εγκληματικές ενέργειες από πλευράς Ισραήλ δεν έχουν να κάνουν μόνο με τα αισθήματα της ακροδεξιάς κυβέρνησης του Νετανιάχου, αλλά πολύ περισσότερο με προσπάθειες κατατρομοκράτησης του παλαιστινιακού λαού, ώστε να δημιουργηθεί γόνιμο πολιτικό έδαφος για την εγκατάσταση και στη Γάζα μιας παλαιστινιακής διοίκησης που θα είναι ανδρείκελο των Ισραηλινών και θα εκτελεί τις εντολές του Τελ Αβίβ αδιαμαρτύρητα. Οι προσπάθειες από πλευράς Ισραήλ να αντιμετωπίσουν τον μεταβαλλόμενο συσχετισμό δυνάμεων στην Μέση Ανατολή εντείνονται από την στιγμή της ανατροπής του καθεστώτος του Μουμπάρακ στην Αίγυπτο, που μέχρι πρότινος αποτελούσε υποχείριο των ΗΠΑ και πιστό σύμμαχο του Ισραήλ.

Η συμφωνία εκεχειρίας, όπως αυτή διαμορφώθηκε στο Κάιρο, μετά τον θάνατο 160 παλαιστίνιων και εκατοντάδων τραυματιών, απαιτεί από το Ισραήλ να θέσει τέλος στις «εισβολές και τις δολοφονίες». Αυτό μπορεί να θέτει ένα προσωρινό τέλος στο αιματοκύλισμα του παλαιστινιακού λαού (καθώς ο πρωθυπουργός του Ισραήλ υπαινίχθηκε νέες πιο βίαιες στρατιωτικές επεμβάσεις), αλλά δεν καλύπτει πιο μακροπρόθεσμα κοινωνικά, οικονομικά και πολιτικά προβλήματα.

Οι φετινές παλλαϊκές διαδηλώσεις της 17 Νοέμβρη, έδειξαν με πολύ καθαρό τρόπο μέσα από την μαζικότητα και την δυναμική τους σε όλες τις πόλεις της χώρας, πως λαός, εργαζόμενοι, άνεργοι και νεολαία αντιστέκονται στο κοινωνικό και οικονομικό αδιέξοδο που οδηγεί η βάρβαρη πολιτική της συγκυβέρνησης, του ΔΝΤ και της ΕΕ. Ο λαός διεκδικεί όλα όσα βίαια του έχουν αφαιρέσει και αγωνίζεται για την εκπλήρωση των οραμάτων του Πολυτεχνείου, που 39 χρόνια μετά την εξέγερση του Νοέμβρη του ’73 παραμένουν ανεκπλήρωτα.

_­­

Το λαϊκό κίνημα αντιστέκεται κόντρα στα σχέδια του κεφαλαίου και έχει απονομιμοποιήσει πλήρως τη συγκυβέρνηση και τις μνημονιακές πολιτικές τους. Η προσπάθεια της τρικομματικής κυβέρνησης να διαχειριστεί και να παρακάμψει το λαϊκό κίνημα διαπερνάται μέσα από την όξυνση της καταστολής και την προσπάθεια άρσης κατακτημένων δημοκρατικών ελευθεριών και δικαιωμάτων.

Η Αριστερή Συσπείρωση καταγγέλλει τις συλλήψεις των τριών αγωνιστών που συμμετείχαν στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας ενάντια στα νέα μέτρα που προσπαθεί η κυβέρνηση να επιβάλει στα πλαίσια του τρίτου μνημονίου, στις χιλιάδες επικείμενες απολύσεις εργαζομένων και στο ξεπούλημα υπηρεσιών και δημόσιου πλούτου, κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του υφυπουργού εργασίας της Γερμανίας, Χ.Γ. Φούχτελ, στις 15/11/12 στο χώρο της ΔΕΘ.

Η κυβέρνηση, έχοντας μοναδικό σύμμαχο στο έργο της τη σκληρή καταστολή, και το υπ. Δημόσιας Τάξης, έδωσαν εντολές συλλήψεων μια μέρα πριν την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, μην τηρώντας πλέον ούτε τα προσχήματα, εκδίδοντας εντάλματα για τη σύλληψη των δύο απεργών από ΟΤΑ και του συνδικαλιστή δασκάλου με ταυτοποίηση από φωτογραφίες και λίστες, και φτάνοντας σε σημείο να στέλνουν ασφαλίτες να συλλάβουν δάσκαλο μέσα στο σχολείο τού κατά τον εορτασμό της επετείου του Πολυτεχνείου.  

Η φλόγα της εξέγερσης είναι ζωντανή 

Η εξέγερση του Πολυτεχνείου, ως κορυφαία στιγμή και εκδήλωση της ταξικής πάλης στον ελληνικό κοινωνικό σχηματισμό, εξακολουθεί και σήμερα να συγκινεί, να εμπνέει και να αφυπνίζει. Παραπέμπει σε μια λαϊκή εξέγερση, όπου για πρώτη φορά μετά τη δεκαετία του ’40, ο λαϊκός παράγοντας εισβάλλει με δυναμικό τρόπο στο προσκήνιο, σφραγίζοντας τις πολιτικές εξελίξεις, ανεξάρτητα και ενάντια στους σχεδιασμούς του συνασπισμού εξουσίας. 

Το αίτημα για «ψωμί – παιδεία – ελευθερία», όπως αυτό μεταφράζεται στις μέρες μας, είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. Όχι μόνο γιατί αποτελεί την κύρια συνθηματολογία των τελευταίων κινητοποιήσεων αλλά κυρίως γιατί σήμερα αυτή η αιτηματολογία αποτυπώνει τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας.